Όλα στο φως! Προδημοσίευση του βιβλίου του Λευτέρη Πυκνή…
Θα ήθελα με την καλή έννοια να ήμουνα διθυραμβοποιός ποιητής και με στόμφο να απαγγείλω εγκώμια και επαίνους για την προσωπικότητα του Χειρουργού Γιάννη Ζαφείρη!
Όσα και να γράψω, όσα και να πω δεν θα πλησιάσω ούτε στο ελάχιστο την πραγματικότητα.
Θα τα γράψω στην συνέχεια!
Θα ξεκινήσω με δυσάρεστα γεγονότα αυτών των ημερών που έλαβαν χώρα παραμονές της 15ης Ιουνίου του 1996 ημέρα που έγινε ο γάμος της βαφτισιμιάς του και θυγατέρας μου!
Κεραυνός εν αιθρία έπεσε στο άκουσμα ότι ο Γιάννης Ζαφείρης έπαθε βαρύτατο εγκεφαλικό επεισόδιο, δεν είμαι σίγουρος εάν ήταν μια ή δύο μέρες πριν το γάμο.
Άλλωστε ίσως η μοίρα ή το Κισμέτ μας είχε επιφυλάξει εκείνες τις μέρες δραματικά γεγονότα όπως το ατύχημα της Ιουλίας!
Είπα στον γυιό του ότι ο πατέρας του είναι από γερή πάστα, είναι γερό σκαρί, γεμάτος ζωντάνια δίχως να αρρωστήσει όσα χρόνια τον γνώριζα και ότι θα τα καταφέρει όπως και έγινε μετά από μέρες, με λίγη δυσκολία στην κίνηση των άκρων, που με την θέληση που είχε το ξεπέρασε!
Δυνατός χαρακτήρας με ψυχική δύναμη και θέληση.
Πάντοτε οι αριθμοί οι ημερομηνίες οι χρονολογίες και τα διάφορα γεγονότα χαρούμενα ή θλιβερά είναι χαραγμένα βαθειά μες το μυαλό μου και έχουν σημαδέψει την ζωή μου.
Γι’αυτό διάλεξα τις μέρες αυτές να αναφερθώ και να γράψω την πορεία και την διαδρομή της ζωής του Γιάννη Ζαφείρη ως αφιέρωμα και αντί μνημοσύνου!
Θα ξεκινήσω από την μέρα που τον πρωτογνώρισα το 1966 στην κλινική Αυγουστή όπου εργαζόμουνα και ήταν και τα γραφεία του Ιατρικού Συλλόγου Χίου και ήρθε με έναν φάκελο με γνήσιες ιατρικές περγαμηνές και μεταφράσεις του Υπουργείου Εξωτερικών για την εγγραφή του στον Ιατρικό Σύλλογο Χίου.
Από την συμπεριφορά του κατάλαβα και έμαθα ότι ήταν συμφοιτητές στο Πανεπιστήμιο Αθηνών με τον Αυγουστή!
Δεν άργησα να μάθω τόσο από τις περγαμηνές του Πανεπιστημιακού νοσοκομείου της Βιέννης και του Καθηγητή χειρουργού HUBBER COUNTS ενός από τους πρώτους Θωρακοχειρουργούς του κόσμου το ποιός είναι ο Γιάννης Ζαφείρης!Ήταν επιμελητής και σε έξι μήνες θα γινόταν Υφηγητής χειρουργικής και τα παράτησε για χατίρι της μάνας και του πατέρα του που συνεχώς τον παρακαλούσαν να έρθει στην Χίο!
Οικογένεια πολύτεκνη ο πατέρας του Νικόλαος Ζαφείρης Μικρασιάτης και η μητέρα του Μαρία Κουτσούρη από τα Καμπιά και σύνολον τέσσερα παιδιά ! Γιάννης Διαμάντω Δημήτρης και Λευτέρης ο μικρότερος που έφυγε πολύ νέος από την ζωή!
Τότε άρχισαν συζητήσεις για συνεργασία μεταξύ τους, πήγαμε με τον Αυγουστή διπλές φορές στο πατρικό του σπίτι στους Αγίους Αναργύρους, γνώρισα από κοντά τους γονείς του,ειδικά την μητέρα του γιατί τον πατέρα του τον γνώριζα από το 1963 που πήγαινα στο κρεοπωλείο και ψώνιζα κρεατικά για την κλινική Αυγουστή και μάλιστα μου έλεγε για τον γυιό του τον Γιάννη Ζαφείρη που είναι στην Βιέννη Χειρουργός.
Όλα πήγαιναν καλά για συνεργασία μεταξύ Αυγουστή… Ζαφείρη… Βαλαντάση, τελείωνε το κτίριο της Χειρουργικής κλινικής Αυγουστή!
Παραδόξως η διαδικασία χάλασε γιατί όπως έμαθα μετά από χρόνια είχαν εισχωρήσει στην μέση καλοθελητές δολοπλόκοι και είχαν σπείρει ζιζάνια ίσως το αναφέρω κάπου κάποτε!
Προς το τέλος του 1967 αναλαμβάνει την Χειρουργική Κλινική Ματθαίου Χριστοφορίδη.
Σ’αυτήν ξανασυναντηθήκαμε τον Απρίλιο του 1971 μετά την απόλυση μου από τον στρατό και μετά από δύο μήνες ξεκίνησε η μεταξύ μας συνεργασία για εννέα χρόνια! Το 1972 εγκαταστάθηκε στην ιδιόκτητη Κλινική του οδός Δελλαγραμμάτικα 15.
Είχε συνεργασία με όλες τις Μαιευτικές κλινικές και το Μαιευτήριο Χίου με τον επίσης μεγάλο Δημήτριο Τσαμπλάκο!
Δεν θα αναφέρω σήμερα ιατρικές πράξεις και χειρουργεία έχω είδη αναφερθεί σε προηγούμενα κεφάλαια και θα έχει ακόμη μεγάλη συνέχεια γιατί έχουμε βρεθεί μέσα στο χειρουργείο πάνω από 3.000 φορές και με ασθενείς στην κλινική και το ιατρείο πολλές χιλιάδες περιστατικά!
Με πολλά ξενύχτια και αγωνία για δύσκολα και παραμελημένα περιστατικά που μας έστελναν για χειρουργείο μετά από πολλές μέρες που τα είχαν στο σπίτι για θεραπεία για να παίρνουν την κούρα κοινώς επίσκεψη!
Το μόνο που θα περιγράψω είναι ο τρόπος με τον οποίο χειρουργούσε:
Ήταν ο Τελειομανής ο Σχολαστικός ο Λεπτολόγος ήταν στην πραγματικότητα ψείρα στο να είναι σίγουρος ότι όλα έγιναν στην εντέλεια και μετά ξεκινούσε το κλείσιμο της κοιλιάς και της συρραφής όλων των τοιχωμάτων!
Η εμπειρία του τεράστια οι γνώσεις του, Πανεπιστημιακού επιπέδου και η τεχνική του ιδανική και δεξιοτεχνική!
Έπιαναν τα χέρια του ως άριστος χειρουργός !
Άλλωστε έχω γράψει ορισμένα σπάνια και δύσκολα περιστατικά που αντιμετωπίσαμε την εποχή εκείνη που την δεκαετία του 1970 είχαμε όλο το βάρος της Χειρουργικής και ορθοπεδικής της Χίου καθώς και των έκτακτων και επειγόντων περιστατικών.
Ως άνθρωπος ήταν ο μεγαλόκαρδος ο μεγαλόψυχος ο συναισθηματίας με καλοσύνη αλληλεγγύη και αλτρουισμό προς τους συνανθρώπους μας!
Το μεγάλο του χόμπι το διάβασμα ειδικότερα σπάνιων και παλαιών βιβλίων τα περισσότερα δερματόδετα από τον κουμπάρο του βιβλιοδέτη Δημήτρη Κρομύδα που υπήρχαν στην βιβλιοθήκη του δεκάδες βιβλία με καλλιτεχνικές δημιουργίες!
Ήταν από τους ψύχραιμους και τολμηρούς χειρουργούς που δεν δίστασε να χειρουργήσει και τα παιδιά του που άλλοι γιατροί δεν τολμούν να κάνουν ούτε μια ένεση ακόμη στα παιδιά τους!
Υπήρξε αντιπρόεδρος του Διοικητικού συμβουλίου του Νοσοκομείου Χίου και μάλιστα τότε έγινε η συμφωνία με τον λαδέμπορο δωρητή κ. Ζερβούδη για τις 1600 χρυσές λίρες για την κατασκευή της Καρδιολογικής κλινικής του νοσοκομείου.
Τότε και με δική του πρωτοβουλία έπεσαν και τα τείχη της Ιεριχούς του Νοσοκομείου που λεγόταν σπιτάλια!
Λίγα λόγια…. γεννήθηκε τα Χριστούγεννα του 1927 και έφυγε για την αιωνιότητα στις 31 Αυγούστου 2017.
Γυμνάσιο Χίου με συμμαθητή του τον Λυκειάρχη Γιώργο Μαρμαρινό αμέσως μετά Ιατρική Σχολή Πανεπιστημίου Αθηνών, εκ των ιδρυτών του Συλλόγου Χίων Σπουδαστών και πρόεδρος μαζί με τον Γιάννη Μπουμπάρη!
Υπηρέτησε στο ναυτικό και μετά για ειδικότητα στην Βιέννη όπου άρχισε και να έχει καριέρα Πανεπιστημιακή γιατί το νοσοκομείο ήταν Πανεπιστημιακό!
Στην συνοικία του Βαρβασίου τον αποκαλούσαν ο Ξανθόπουλος της Χίου επειδή όπως γράφω και στον τίτλο ο Άγιος Ελεήμων, γιατί στους 10 ασθενείς πληρωνόταν μόνο από τους δύο.
Εκτός και τις δεκάδες δωρεάν χειρουργικές επεμβάσεις που πραγματοποιούσε!
Και να ήταν μόνο αυτά, καθημερινά ερχόταν στην κλινική ακόμη και η κουτσή Μαρία που λέει η παροιμία και τους έδινε από δυό τρία κατοστάρικα για να μην πεινάνε!
Μετά την δεκαετία του 1980 τον έπεισαν και ασχολήθηκε με τα κοινά του Δήμου αλλά βοηθώντας πολλούς πολιτικούς για την εκλογή τους επειδή ήταν πολύ αγαπητός στους κατοίκους της Χίου και μετρούσε ο λόγος του λόγω της μεγάλης επιρροής που εξέπεμπε το κύρος και η προσωπικότητα του!
Έτυχε να βρεθώ πολλές φορές στο σπίτι του την ημέρα της γιορτής του και πάντοτε υπήρχαν πολιτευτές που ήθελαν την συμπαράσταση και την στήριξη του!
Η πολιτική του πορεία γνωστή ως πρόεδρος του Δημοτικού συμβουλίου Χίου, πάντοτε διαβασμένος πανέξυπνος χιουμορίστας ευγενής και συνδύαζε την απλότητα και την αγνότητα του Μικρασιάτη με την ευστροφία του Χιώτη!
Στην πραγματικότητα ήταν ο ιατροφιλόσοφος με όλα τα προτερήματα της θυμοσοφίας και της φιλοσοφίας ενός πράου και φιλήσυχου εμπνευσμένου επιφανούς πολίτη της Χίου!
ΑΙΩΝΙΑ η Μνήμη σ’όλους τους συνεργάτες που έχουν ταξιδέψει στην αιωνιότητα!
Έπεται συνέχεια με άλλα περιστατικά και γεγονότα!
Χίος, 12 Ιουνίου 2020
Λευτέρης Πυκνής
Μαλλιάς Καλλιμασιωτης
