Ιατρικά Γεγονότα της Χίου 1963-1980.. Νο 41… Όλα στο φως! Αν ζούσε σήμερα ο Γιάννης Αυγουστής ίσως….

Προδημοσίευση του βιβλίου του Λευτέρη Πυκνή ….

Δεν είχα σκοπό να αναφερθώ από σήμερα στην περίπτωση της φαρμακευτικής αγωγής και του θεραπευτικού σχήματος για ορισμένες παθήσεις που πρωτοποριακά εφαρμόζαμε την δεκαετία του 1960 στην κλινική Αυγουστή.
Αφορμή ξεκίνησε από τον ντόρο και την δημοσιότητα και την ξαφνική εμφάνιση από όλα τα ΜΜΕ παγκοσμίως για την θεραπεία με την Δεξαμεθαζόνη για ένα φάρμακο, μια ουσία, που κυκλοφορεί στην Ελλάδα από το 1960 από διάφορες φαρμακευτικές εταιρείες και μάλιστα και την Ελληνική G.A.P. και σε τιμή από 3 έως 6 Ευρώ.  Ενώ μετά την δημοσιότητα αντίστοιχο της Ολλανδίας χθες στο φαρμακείο μου είπαν ότι έχει 23 Ευρώ. Τα τρελά και τα παράδοξα!

Η Δεξαμεθαζόνη χωρίς πολλούς ιατρικούς όρους είναι ένα συνθετικό γλυκοκορτικοειδές με επταπλάσια αντιφλεγμονώδη δράση από την πρενδιζολόνη όπως όλα τα γλυκοκορτικοειδή και έχει αντιαλλεργικές, αντιτοξικές, αντιπυρετικές και ανοσοκατασταλτικές ιδιότητες!
Στην πραγματικότητα είναι ένα είδος κορτιζόλης ή υδροκορτιζόνη που παράγεται από τον φλοιό των επινεφριδίων και παίζει σημαντικό ρόλο στην λειτουργία πολλών οργάνων του ανθρώπινου οργανισμού μαζί με την υπόφυση και τον υποθάλαμο, είναι τα τρία μικρούτσικα αδελφάκια!
Δεν θα υπεισέλθω σε ανατομία και την φυσιολογία του ανθρώπου και σε ξένα χωράφια της ιατρικής επιστήμης που είναι αδύνατον εγώ ένας απλός αλλά με με μεγάλη εμπειρία νοσηλευτής να παρουσιάσω στην περιγραφή των ιατρικών γεγονότων που έχω ζήσει. Το μόνο ότι τα επινεφρίδια είναι στο επάνω μέρος των νεφρών!
Αλλά θα καταγράψω και θα παρουσιάσω την κλινική εικόνα και την μεθοδολογία που ακολουθούσαμε και την οργάνωση με θεραπευτικά πρωτοποριακά σχήματα που εφάρμοζε η ομάδα μας στην κλινική Αυγουστή όπου ο ίδιος είχε καθιερώσει σχεδόν για κάθε ασθένεια και ειδικότερα για εποχικές επιδημίες όπως π.χ. οι γαστρεντερίτιδες ή γρίπης ή έξαρση ασθματικής βρογχίτιδας και παιδικών επιδημιών!


Θα ξεκινήσω μόνο για την επιδημία γαστρεντερίτιδος που πολλές φορές οι ασθενείς έφθαναν στην κλινική εξαντλημένοι και αφυδατωμένοι από την θεραπεία ορισμένων γιατρών που τους είχαν στο σπίτι τους για να μην χάσουν την (κούρα) κοινώς επίσκεψη!
Εφαρμόζαμε ένα θεραπευτικό σχήμα με τα εξής φάρμακα που μας είχε μάθει ο Αυγουστής το τι είναι και την ενέργεια στον οργανισμό του ανθρώπου καθώς επίσης και τις παρενέργειες που ενδεχομένως θα μπορούσε να παρουσιάσουν.
Μέσα σε φυσιολογικό ορό νατρίου ή glucose 5% των 500 ή 1000ml βάζαμε αντιβίωση χλωραμφαινικόλη 1gr …Buscopan compositum παυσίπονο …. υδροκορτιζόνη τότε υπήρχε η Endoprenovis των 100mg και λίγο αργότερα η Solu- Cortef των 100 ή των 250 mg …. το M.V.I. σε αμπούλες πολυβιταμινούχο για ενδοφλέβια χορήγηση και πολλές φορές και λίγο ηρεμιστικό όπως ήταν η Largartil.
Το αργότερο μέσα σε εικοσιτέσσερις ώρες γινόταν περδίκι σαν να μην είχαν τίποτα.
Εάν βέβαια είχαν μεγάλη αφυδάτωση τους χορηγούσαμε ακόμη μερικούς ορούς!
Αλλά γνωρίζαμε όλοι όσοι είχαμε την ευθύνη της νοσηλείας με φλεβοκέντηση και το τι έπρεπε να πράξουμε σε περίπτωση κάποιας αντίδρασης με την χορήγηση συνήθως σε διάφορες αναφυλακτικές αντιδράσεις όπως σε μετάγγιση αίματος του σκευάσματος τόσο Cluconate de Calcium όσο και της Solu-Cortef εάν αντιμετωπίζαμε μόνοι μας το περιστατικό μέχρι να έρθει ο γιατρός για παν ενδεχόμενο!

Ο Αυγουστής ως ένας έμπειρος και πολύ μορφωμένος παθολόγος γνώριζε την φαρμακευτική ενέργεια και συνέργεια σε κάθε περίπτωση εφαρμογής νέου σχήματος ενός κοκτέιλ φαρμάκων για την καλύτερη και δυνατή αντιμετώπιση της κάθε νόσου.
Γι’αυτό έβαλα τίτλο εάν ζούσε σήμερα ο Αυγουστής ίσως….το ίσως λέει πολλά!
Όταν ξεκίνησε η πανδημία του Κορωνοϊού και όλη η επιστημονική κοινότητα ψαχνόταν και ψάχνετε ακόμη για εμβόλιο ή φάρμακα για την θεραπεία της πανδημίας του Κορωνοϊού τόλμησα ορμώμενος από όσα είχα μάθει κοντά στον μεγάλο μου δάσκαλο Γιάννη Αυγουστή και στην ιστοσελίδα μου του Facebook απευθύνθηκα στις 16 Μαρτίου 2020 προς την Επιστημονική κοινότητα διεθνώς και με λίγα λόγια αναφέρθηκα στα εξής:
Ίσως αγνοούμε τα παλαιά πρωτογενή φάρμακα όπως η στρεπτομυκίνη ή η ρυφαμπικίνη ή ο βασιλιάς των φαρμάκων η πενικιλίνη ή η ερυθρομυκίνη ή η χλωραμφαινικόλη ή σε συνδυασμό με κορτιζόνη ή υδροκορτιζόνη ή οποιαδήποτε συνθετικό κορτικοστεροειδών ουσιών που αντιμετωπίζουν και σήμερα ακόμη βαρειές επιδημίες όπως η φυματίωση ή η σύφιλη ή πολλές αφροδισιακές ασθένειες… μήπως πρέπει να κοιτάξουμε εάν κάποιος συνδυασμός όλων αυτών των παλαιών πρωτογενών φαρμάκων θα μπορούσε να προσφέρει θεραπεία;
Αυτά τα έγραψα γιατί πίστευα και πιστεύω ότι θα το ήθελε ο Αυγουστής να ειπωθούν έστω και από το υπερπέραν!
Το κείμενο μου το αφιερώνω στην μνήμη του γιατί μου είναι αδύνατον να ξεχάσω ποτέ τον δάσκαλο που με έβαλε σ’ αυτό το μονοπάτι της ζωής και της δημιουργίας!  Καλό Απόγευμα με επιτυχία στην ανακάλυψη του φαρμάκου και του εμβολίου για το καλό της ανθρωπότητας!

Χίος, 19 Ιουνίου 2020

Λευτέρης Πυκνής

Μαλλιάς Καλλιμασιώτης

Σχετικές δημοσιεύσεις

Αφήστε ένα σχόλιο

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.