Προδημοσίευση του βιβλίου του Λευτέρη Πυκνή…
Εδώ και πολλές μέρες βρίσκομαι σε μεγάλο δισταγμό εάν θα πρέπει να κάνω την Προδημοσίευση των συγγεκριμένων Θανατηφόρων περιστατικών που έτυχε να ζήσω και να δουν τα μάτια μου!
Το σπουδαιότερο είναι ο τρόπος που θα περιγράψω τα γεγονότα για να μην προκαλέσω δυσάρεστες μνήμες στους συγγενείς που πιστεύω ότι δεν έχουν ξεπεράσει μετά από τόσα χρόνια το χαμό των συγγενών τους.
Πολλά από τα ονόματα θα είναι ψεύτικα για ευνόητους λόγους που ίσως προκαλέσουν θλίψη για το χαμό των συγγενών τους.
Προτού σκιαγραφίσω τα γεγονότα θέλω να αναφερθώ στο σπάνιο φωτογραφικό υλικό που πείρα από τις δημοσιεύσεις τα συγγράμματα και τα βιβλία του Χειρουργού Γεωργίου Κέκου ειδικευμένου σε θέματα ενδοσκοπικής θεραπευτικής Διευθυντής της Δ’Χειρουργικής κλινικής του Πανεπιστημίου Αθηνών και να απευθύνω τις θερμές μου ευχαριστίες επειδή ήταν προσβάσιμο και μάλιστα σε όλο το φάσμα του οισοφάγου και του γαστρεντερικού συστήματος!
Η σημερινή τεχνολογία κάνει θαύματα και στα εσωτερικά όργανα του σώματος ! Όπως δείχνει το φωτογραφικό υλικό!
Δεν θα υπεισέλθω σε ιατρικούς όρους και ανάλυσης όλων των θεραπευτικών μεθόδων που ίσως υπάρχουν και μπορούν την σημερινή εποχή με την εξέλιξη των ηλεκτρονικών ιατρικών εργαλείων και συσκευών να βελτιώσουν την ποιότητα ζωής των ανθρώπων που έχουν φθάσει στο σημείο να έχουν κιρσούς οισοφάγου και να βρεθούν στην δυσάρεστη θέση της ακατάσχετης κιρσορραγίας!
Δυστυχώς το πρώτο περιστατικό το αντίκρισα στην κλινική Αυγουστή την δεκαετία του 1960 σε μεσήλικα άνδρα από τα βορειόχωρα της Χίου με πραγματικό όνομα Παναγιώτης με ακατάσχετη αιμορραγία με εκμαγείο σωλήνα πήγματα αίματος και η μοναδική θεραπεία που προλάβαμε ήταν μετάγγιση αίματος και αιμοστατικά φάρμακα γιατί την επομένη ημέρα απεβίωσε!
Το άλλο περιστατικό με το ίδιο όνομα το αντιμετωπίσαμε την δεκαετία του 1970 στην κλινική Ζαφείρη ακριβώς με την ίδια ακατάσχετη αιμορραγία με σωληνοειδή εκμαγεία αίματος και φυσικά την ίδια θεραπεία με πολλές φιάλες αίματος αλλά με την μόνη διαφορά ότι προλάβαμε και τον στείλαμε στην Αθήνα επειδή τότε είχε αρχίσει να εφαρμόζεται η μέθοδος τοποθέτησης μπαλονιού στον οισοφάγο σε πειραματικό στάδιο μήπως και γινόταν κάτι.
Δυστυχώς όμως και στην Αθήνα δεν έγινε τίποτα συνέχισε η μεγάλη κιρσορραγία και ο Παναγιώτης από την πόλη της Χίου απεβίωσε!
Τώρα λίγα λόγια για τους κιρσούς οισοφάγου από πού προέρχονται και την αιτία!
Όλα αυτά έχουν σχέση με το ήπαρ δηλαδή το συκώτι που παίζει τον σημαντικότερο ρόλο στην λειτουργία του οργανισμού μας.
Η μεγάλη αιτία είναι η κίρρωση ήπατος που προέρχεται από πολλές αιτίες όπως η ηπατίτιδα κάθε κατηγορίας… το αλκοόλ δηλαδή ο αλκοολισμός…….ο καρκίνος και μερικά ακόμη που δεν χρειάζεται να αναφερθώ!
Γι’αυτό και δίνω μια συμβουλή στους κρασοπατέρες και ουζοπότες με μέτρο και με ρέγουλο το ποτό! Παν μέτρον άριστον!
Η μεγάλη ζημιά γίνεται από την Πυλαία υπέρταση και την πυλαία φλέβα που διέρχεται μέσα από το ήπαρ όπως και η ηπατική αρτηρία.
Και όταν υπάρχει κίρρωση ήπατος η κατάσταση γίνεται δραματική.
Η αντιμετώπιση της κιρσορραγίας εξακολουθεί και σήμερα να αποτελεί αμφιλεγόμενο θέμα της ιατρικής όπου επιχειρούν πολλές ειδικότητες να επιτύχουν θεραπευτικά αποτελέσματα.
Υπάρχει όπως αναφέρεται το λεγόμενο μπαλονάκι στον οισοφάγο και περισσότερο η σκληροθεραπεία των κιρσών αλλά και η απολίνωση των κιρσών!
Δυστυχώς όμως δεν παύει να είναι μια θανατηφόρα ασθένεια με ελάχιστα περιστατικά που επιβιώνουν για λίγο διάστημα!
Και ερχόμαστε τώρα στην οξεία λοιμώδη ηπατίτιδα Β που είναι και η σοβαρότερη και ακολουθεί η C η Α η Δ και η Ε που πολλές φορές ακολουθούν την Β .
Ούτε και εδώ θα κάνω ανάλυση με ιατρικούς όρους γιατί τήν σήμερον μετά το 1976 που καθιερώθηκε ο εμβολιασμός της ηπατίτιδας έχουν μάθει πλέον όλοι το τί εστί οξεία λοιμώδη ηπατίτιδα Β και τα αποτελέσματα της!
Θα αναφερθώ με μεγάλη θλίψη και σεβασμό στην απώλεια μιας κοπέλας σαν τα κρύα τα νερά που έφυγε άδικα σε ηλικία μόλις 18 έως 20 χρόνων από οξεία λοιμώδη ηπατίτιδα Β στο πρώτο ήμισυ της δεκαετίας του 1960 και δεν μπορώ να ξεχάσω ποτέ μου!
Ξαφνικά στην πρώτη κλινική Αυγουστή στην οδό Βασιλικάρη 2 στην Απλωταριά έγινε ο χαμός και επικρατούσε πανικός και φασαρία και καθώς πρόβαλλα από το κεφαλόσκαλο της κλίμακας της κλινικής βλέπω τον πατέρα μου Σπύρο να σηκώνει στην αγκαλιά του μια κοπέλα σαν νεκρή και να ανεβαίνει τα 42 σκαλοπάτια της κλινικής ! Άλλωστε τότε ήταν 39 ή 40 χρόνων είχε πολλά κουράγια!
Κυριολεκτικά τα έχασα επειδή δεν μπόρεσα να γνωρίσω την κοπέλα με το κατακίτρινο χρώμα που είχε περιέλθει… και πίσω ακριβώς ερχόταν ο θεράπων ιατρός με τους γονείς της κοπέλας και άλλους συγγενείς!
Αφού την τακτοποιήσαμε σε δωμάτιο την εξέτασε αμέσως ο Αυγουστής και φώναξε απ’ευθείας και τον μικροβιολόγο από δίπλα Μιχάλη Βουρνού για μικροβιολογικές εξετάσεις και μάλιστα τρανσαμινάσες μπήκε στο γραφείο μαζί με τον θεράποντα ιατρό και άρχισε να ξετυλίγεται το κουβάρι της υπόθεσης πως έφτασε η κοπέλα σ’αυτήν την κατάσταση!
Γιατί ο Αυγουστής έβαλε Μεγάλο πάγο στον θεράποντα γιατρό πως άφησε την κοπέλα να φθάσει στο έσχατο σημείο της ζωής της!
Δεν θα αναφέρω από πια περιοχή της Χίου ούτε πραγματικά ονόματα!
Γιατί εδώ Δυστυχώς τα κατά συνθήκη ψευδή έπαιξαν σημαντικό θανατηφόρο ρόλο για την κοπέλα ! Η κοπέλα ας την πούμε Μαρία από οικογένεια επιφανή της περιοχής με γονείς γαιοκτήμονες και με μεγάλη εκτίμηση και προβολή στην κοινωνία ήταν λογοδοσμένη ή αρραβωνιασμένη με τον νέο καπετάνιο ας τον πούμε Μάριο επειδή είχαν το ίδιο όνομα όπως και οι πατεράδες τους από τους σαρανταπέντε και η μητέρα Ελένη και ΣΙΑ και αυτοί από τους πλούσιους ανθρώπους της περιοχής! Ο γαμπρός ταξίδευε και όταν θα ξεμπάρκαρε ήταν στο πρόγραμμα να γίνει ο γάμος!
Και εδώ συνέβη το περιστατικό και η ξαφνική εμφάνιση της οξείας λοιμώδους ηπατίτιδας Β και το κίτρινο χρώμα που άρχισε σιγά σιγά να εμφανίζεται πρώτα στα μάτια και εν συνεχεία σ’όλο το σώμα!
Ο θεράπων γιατρός πήγαινε σχεδόν καθημερινά και εξέταζε την κοπέλα αλλά η μητέρα της επειδή ήταν αρραβωνιασμένη δεν ήθελε να μαθευτεί ότι η Μαρία αρρώστησε και να το μάθουν οι συμπέθεροι!
Και όταν ρωτούσαν οι γείτονες… άλλοι από ενδιαφέρον και άλλοι από περιέργεια να μάθουν γιατί έρχεται κάθε τόσο ο γιατρός η απάντηση ήταν ότι η μητέρα της κοπέλας δεν τα έχει καλά και έρχεται ο γιατρός και της κάνει θεραπεία!
Και ενώ ο θεράπων ιατρός επέμενε η κοπέλα να εισαχθεί σε νοσοκομείο ή σε κλινική για πιο έντονη θεραπεία και εξετάσεις δυστυχώς οι γονείς και μάλλον η μητέρα της ήταν αρνητικοί για να μην το μάθουν οι συμπέθεροι και χαλάσει ο γάμος.
Βέβαια όταν έπεσε σε ηπατικό κώμα σε πλήρη αφασία και έγινε ολοκίτρινη τότε με το αυτοκίνητο του γιατρού την έφεραν άρον άρον στην κλινική που δυστυχώς την ίδια μέρα με το πλοίο της γραμμής και συνοδεία του θεράποντος ιατρού και μαζί και ο πατέρας μου επειδή ήταν από πολύ παλιά φίλοι την μετέφεραν σε μεγάλο Νοσοκομείο των Αθηνών όπου μετά λίγες μέρες απεβίωσε γιατί το ήπαρ είχε γίνει στην κυριολεξία κόσκινο από την λοιμώδη ηπατίτιδα Β!
Γι’αυτό ακριβώς συνιστώ ανεπιφύλακτα σε όλους τους ανθρώπους για θέματα υγείας δεν κρύβουμε την αλήθεια ούτε από τον γιατρό που συμβαίνει πολλές φορές ούτε φυσικά και να ντρέπονται αν συμβεί να αρρωστήσει κανείς… όλα είναι στην ζωή παράδειγμα η επιδημία του Κορωνοϊού!
Έχω ως προμετωπίδα όλα στο φως και γι’ αυτό δεν είναι δυνατόν να μην αναφέρω περιστατικά έστω και με ψευδώνυμο που μου έχουν αφήσει βιωματική εμπειρία στην ζωή μου και δεν είναι εύκολο να ξεχαστούν!
Καλό δεκαπενταύγουστο με υγεία και χαρά για όλο τον κόσμο και πάνω απ’ όλα Αισιοδοξία!
Χίος 2 Αυγούστου 2020
Λευτέρης Πυκνής
Μαλλιάς Καλλιμασιώτης
