——————————————————————
Προδημοσίευση του βιβλίου του Λευτέρη Πυκνή…(Μετά οκτώ χρόνια από την αποχώρηση μου από το χώρο της Υγείας!)
Πρωτομηνιά! Ήταν 1 ΙΟΥΛΊΟΥ 1988 και όπως συνήθιζε καθημερινά ,κατέφθασε στο μαγαζί μου στην οδό Ελευθερίου Βενιζέλου 59 Χίος ο συνταξιούχος πατέρας μου Σπύρος Πυκνής!
Μόλις τον αντικρίζω βλέπω τα μάτια του να είναι κίτρινα καθώς και το δέρμα του!
Κατάλαβα ότι έχουμε μεγάλο πρόβλημα υγείας!
Για καλή μου τύχη έφθασε ο γιατρός Στέφανος Παντελάρος στο μαγαζί μου να πάρει γιαούρτια για το παντοπωλείο πού είχε ο πατέρας του στον Εμπορειό και μόλις τον είδε όπως του το ζήτησα μου είπε Λευτέρη είναι σοβαρή περίπτωση και χρειάζεται έρευνα και εξετάσεις!
Αμέσως πήραμε την απόφαση και τηλεφώνησε στο Νοσοκομείο ΙΚΑ Παπαδημητρίου Πεντέλης όπου δούλευε και συνεννοήθηκε για την εισαγωγή του προς Έρευνα και θεραπεία γιατί η κατάσταση δεν ήταν καθόλου ευχάριστη!
Μπήκε στην Παθολογική κλινική στις 2 Ιουλίου μέχρι της 17 ΙΟΥΛΊΟΥ απ’ όπου μεταφέρθηκε στην Χειρουργική Κλινική για προετοιμασία σε προγραμματισμένη Χειρουργική ερευνητική επέμβαση γύρω από το στομάχι!
Αμέσως βρέθηκα στην Αθήνα και σε συνεργασία με τον εξαίρετο Δ/ντη Χειρουργό Νικόλαο Δορκοφίκη στις 26 ΙΟΥΛΙΟΥ 1988 εορτή της Αγίας Παρασκευής μπήκαμε στο Χειρουργείο για έρευνα και με την αγωνία τό τί θα αντιμετωπίζαμε!
Απ’ ευθείας βρεθήκαμε μπροστά σε μία μάζα με όλα τα όργανα κολλημένα Χολή, Πάγκρεας, Δωδεκαδάκτυλο, έντερο κ.λ.π.
Γυρίζει ο Εξαίρετος Χειρουργός και άνθρωπος Νικόλαος Δορκοφίκης με βλέπει και μου λέει δεν γίνεται τίποτα… να τόν κλείσουμε καί ότι γίνει και όσο καιρό αντέξει και ζήσει!
Τού κάνω απ’ ευθείας την ερώτηση!
Αν ήταν πατέρας σας τί θα κάνατε;
Και μου απαντάει θα προχωρούσα γιατί εάν δεν γίνει κάτι έτσι κι αλλιώς είναι καταδικασμένος! Έξω από το χειρουργείο ήταν η μάνα μου και τα αδέλφια μου καθώς και η ΙΟΥΛΊΑ!
Αφού πήρα μόνος μου την απόφαση και είπα στον Χειρουργό Νικόλαο Δορκοφίκη προχωράμε και ότι προκύψει και βγήκα αμέσως έξω και ενημέρωσα όλους τους συγγενείς για την απόφαση πού πήρα και ότι μπαίνω μέσα στο χειρουργείο γιατί έχουμε πολλές ώρες δουλειάς!
Και πράγματι ή εγχείρηση κράτησε οκτώ ώρες, μια πολύ πολύπλοκη επέμβαση με αφαίρεση της μάζας πού ήταν όλα κουβάρι κολλημένα και έγιναν πολλές εντεροαναστομώσεις με αφαίρεση του μεγαλύτερου μέρους του στομάχου και τής κεφαλής τού παγκρέατος καθώς και της χολής!
Έγινε εγκολεασμός του σώματος του παγκρέατος μέσα στο έντερο για να απορροφάται η ινσουλίνη!
Όπως δείχνουν οι φωτογραφίες που ακολουθούν είναι η επέμβαση με όλες τις ποικιλόμορφες παρεμβάσεις που έγιναν και τις σκιτσογράφησε ο Χειρουργός Νικόλαος Δορκοφίκης!
Άλλαξαν όλοι οι βοηθοί γιατί υπήρχε μεγάλη κούραση και πολλές ώρες ορθοστασίας!
Οι μόνοι πού κρατήσαμε για όλη την επέμβαση οκτώ ώρες ήμουν εγώ πού έδωσα και την περισσότερη ώρα νάρκωση και φυσικά ο εξαίρετος Χειρουργός Νικόλαος Δορκοφίκης! Πολύ βαρειά περίπτωση καί έπρεπε να βρεθεί κρεβάτι σε εντατική γιατί το Νοσοκομείο Παπαδημητρίου στην Πεντέλη δεν είχε!
Τελικά μετά από πολλές προσπάθειες βρέθηκε κρεβάτι εντατικής στον Άγιο Σάββα!
Τον συνόδεψα με το Ασθενοφόρο που έτρεχε με μεγάλη ταχύτητα για να φθάσουμε πιο γρήγορα !Η εντατική υπήρξε καθοριστική βοήθεια για την μετεγχειρητική πορεία της υγείας του!
Έμεινε για έξι μέρες στην εντατική του Αγίου Σάββα μέχρι την 1 Αυγούστου και μετά γύρισε στην Χειρουργική του Νοσοκομείου Πεντέλης! Λόγω αδειών άργησε πολλές μέρες να βγει η ιστολογική εξέταση!
Όλοι πίστευαν ότι ήταν καρκίνος εκτός από μένα γιατί όταν αφαιρέσαμε την μάζα με το νυστέρι έκανα μία τομή και είδα ότι ήταν υγιής ιστός και μάλλον είχε γίνει από συμφύσεις λόγω της δουλειάς του πού ήταν κτίστης και όταν έκτιζε πιεζόταν η κοιλιακή χώρα από τα υλικά πέτρες και τούβλα καθώς και πλίνθους πού ακουμπούσαν πάνω στο στομάχι του!
Όταν βγήκε η απάντηση πού ήταν αρνητική με μεγάλη χαρά μού τηλεφώνησε ο Χειρουργός λέγοντας μου ότι σήμερα έχουμε πάρτι στο Νοσοκομείο και μου είπε είσαι ο μόνος που πίστευε ότι δεν είναι καρκίνος!
Εν τω μεταξύ είχαμε συνδεθεί φιλικά γιατί κάθε τόσο πού πήγαινα να δω τον πατέρα μας έπαιρνα μαζί μου κούτες με χιώτικα γλυκά για όλους γενικώς γιατρούς και νοσηλευτικό προσωπικό!
Όταν πήρε εξιτήριο και έφθασε με αεροπλάνο στην Χίο μόλις κατέβηκε την σκάλα γονάτισε και φίλησε την Χιώτικη γη γιατί πίστευε ότι δεν θα την αντίκριζε ξανά!
Από τότε ο πατέρας μου την ημέρα της Αγίας Παρασκευής 26 ΙΟΥΛΙΟΥ πού χειρουργήθηκε την γιόρταζε με δέος και μεγαλοπρέπεια ! Αυτή ή απόφαση πού πήρα τού έδωσε ακόμη άλλα 13 χρόνια ζωής!
Το σημερινό μου Άρθρο τού το αφιερώνω αντί μνημοσύνου!
Ας είναι ΑΙΩΝΙΑ η Μνήμη όλων των προσφιλών μας συγγενών που μας άφησαν χρόνους!
Χίος ξημέρωμα της 26 ΙΟΥΛΊΟΥ 2021 γιορτή της Αγίας Παρασκευής!
Λευτέρης Πυκνής Μαλλιάς Καλλιμασιωτης
