Καμιά φορά, νομίζουμε ότι έχουμε κατανοήσει κάποιον άνθρωπο, ενώ το μόνο που έχουμε κάνει είναι να τον τοποθετήσουμε σε κάποιο προκατασκευασμένο καλούπι.
Η αληθινή κατανόηση είναι αυτή που έρχεται σε επαφή με τη μοναδικότητα του άλλου ανθρώπου, που νιώθει τον πόνο του ενώ παράλληλα αντιλαμβάνεται τις σκέψεις του. Η κατανόηση είναι σαν να πηγαίνεις ένα περίπατο με τον άλλο – όπου εκείνος οδηγεί – και βλέπεις ό,τι βλέπει, μυρίζεσαι ό,τι μυρίζει, ακούς ό,τι ακούει.
Για να γίνεις άνθρωπος που κατανοεί, πρέπει πρώτα να μάθεις να ξεχνάς “το δικό σου” – το δικό σου πρόβλημα, τη δική σου άποψη κ.ο.κ. – όταν συναντάς τον άλλο, και να αποκτήσεις τη διάθεση ότι δε γνωρίζεις τίποτε πριν ακούσεις τι έχει να πει ο άλλος. Αυτό σημαίνει να υπερβείς την τάση που έχουμε λόγω της ανατροφής μας, να προσπαθούμε να “μαντεύουμε” και να βάζουμε σε κάποια κατηγορία τον άλλο πριν καν μας μιλήσει.
Όταν τα κατορθώσεις αυτά, θα έχεις ανακαλύψει ότι οι άλλοι άνθρωποι έχουν ένα εσωτερικό κόσμο πολύ πιο πλούσιο και πολύ πιο όμορφο από ότι τολμούσες ποτέ να φανταστείς. Η κατανόηση που τους προσφέρεις είναι γι’ αυτούς ένα πολύτιμο δώρο, μιας και τους επιτρέπει να δουν και αυτοί με τη σειρά τους ελεύθερα τον εαυτό τους, έξω από προκαταλήψεις και καλούπια.
Να έχουμε μια πανέμορφη μέρα …
Αναστασία Κατσικογιάννη-Μπάστα.
Συγγραφέας-ποιήτρια.
