Ένα χρόνο μετά τις αλλεπάλληλες προτάσεις της Λαικής Συσπείρωσης και τη σύμφωνη γνώμη άλλων παρατάξεων για διεξαγωγή του ΠΣ στο πολύπαθο νησί, η περιφερειακή αρχή αποφάσισε να υλοποιήσει το αίτημα, η συνεδρίαση να γίνει εδώ στη Σάμο.
Με τις μαρτυρίες εκπροσώπων επαγγελματιών, ιδιωτών, επιχειρηματιών, φορέων, επιστημόνων και εργαζομένων που επλήγησαν από την δύναμη του εγκέλαδου εκφράστηκαν: η δυσαρέσκεια στις καθυστερήσεις αποκατάστασης παρά τις βαρύγδουπες και μεγαλόπνοες υποσχέσεις των κυβερνώντων που χάθηκαν στο χρόνο μετά τις πρώτες ημέρες της δημοσιότητας, επιβεβαιώνοντας για πολλοστή φορά ότι η «αλληλεγγύη» της κρατικής βοήθειας και των εταίρων μας (ΕΕ) είναι ψευδεπίγραφη και δεν αγγίζει καν τα πραγματικά προβλήματα των κατοίκων που βιώνουν τη σκληρή καθημερινότητα της επιβίωσης που διόγκωσε η δεκαετής οικονομική κρίση και τελευταία, η πανδημία. Και κυρίως της εφαρμοζόμενης πολιτικής που εδώ και χρόνια δημιούργησε κόσμο χωρίς δουλειά, χωρίς σπίτι, χωρίς υγειονομική περίθαλψη, έναν κόσμο σε πλήρη αβεβαιότητα, ενώ διαφημίζονται χρηματοδοτικά εργαλεία της ΕΕ ως μάνα εξ ουρανού, παραβλέποντας την πραγματικότητα (βλ.Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης, Ταμείο Συνοχής, πράσινη ανάπτυξη κλπ) .
Όπως διαφάνηκε από την ενημέρωση και συζήτηση, τα αναγκαία έργα υποδομής όπως η αντισεισμική θωράκιση εν προκειμένω, είναι ουσιαστικά ανύπαρκτα διότι ένα χρόνο μετά εξακολουθούν να υπάρχουν άνθρωποι που φιλοξενούνται ή ενοικιάζουν χωρίς ακόμη να έχουν λάβει την προβλεπόμενη επιδότηση ενοικίου, μαθητές που συσσωρεύονται σε λίγες αίθουσες προκάτ που τείνουν να γίνουν μόνιμη λύση, εργαζόμενοι που αποκλείστηκαν από τους χώρους δουλειάς τους, ή έμειναν χωρίς δουλειά, το Πανεπιστήμιο Αιγαίου που έχει μείνει ουσιαστικά χωρίς αίθουσες διδασκαλίας κ.ά
Αναδείχτηκε λοιπόν ότι τα έργα αντισεισμικής θωράκισης που μόνιμα διεκδικούμε ως Λ.Σ. σε δήμους και περιφέρειες από το κεντρικό κράτος, δεν είναι πολυτέλεια, είναι ανάγκη. Αναδείχτηκε η ανάγκη να γκρεμιστούν εγκαταλελειμμένα και επικίνδυνα κτίρια, κοστοβόρες μεν διαδικασίες άλλα τα κονδύλια πενιχρά… και ας θρηνήσαμε 2 νέα παιδιά.
Τα προβλήματα από το σεισμό, ένα χρόνο μετά, εξακολουθούν να είναι πολλά όπως και οι ευθύνες.
Έχει σημασία λοιπόν η πολιτική στάση της Περιφέρειας. Έχει, γιατί μπορεί αν θέλει να ασκήσει πίεση και να μη μείνει στο «τόσα μπορούμε, τόσα κάνουμε».
Και δυστυχώς, άλλη μια συνεδρίαση έκλεισε, αποκλειστικά και μόνον ενημερωτικά επαναλαμβάνοντας για ακόμα μια φορά διαπιστώσεις κι ευχολόγια χωρίς να ειπωθούν και να καταγγελθούν οι ευθύνες με το όνομά τους αλλά κυρίως, χωρίς να οριστεί, όπως πρότεινε η Λαϊκή Συσπείρωση ένα πολύ συγκεκριμένο κι αποφασισμένο πλαίσιο δράσεων και παρεμβάσεων για να τρέξουν όλα τα ζητήματα που ταλαιπωρούν ένα χρόνο τώρα τους κατοίκους των νησιών που χτυπήθηκαν από το σεισμό.
