Προδημοσίευση του βιβλίου του Λευτέρη Πυκνή…
Πολλές φορές βρέθηκα στην δύσκολη θέση να αποφασίσω άμεσα αν και κατά πόσο άξιζε να ρισκάρω και να ενεργήσω μόνος μου σε πολύ δύσκολη Ιατρική και μάλιστα χειρουργική πράξη!
Δεν το έχω μετανιώσει ποτέ γιατί την εποχή εκείνη εκτός του ότι ήμουνα πολύ νέος αλλά με πολλά εφόδια και εμπειρίες και πάνω απ’ όλα ενεργούσα και έπραττα αυθόρμητα χωρίς φόβο και πάθος σε οποιαδήποτε δύσκολο έκτακτο περιστατικό είχα την αμέριστη εμπιστοσύνη… συμπαράσταση και υποστήριξη των υπευθύνων συνεργατών κλινικαρχών που τους έβγαζα ασπροπρόσωπους με την ταχύτητα που ενδεχομένως αντιμετώπιζα κάθε περιστατικό!
Θυμάμαι πρέπει να ήταν Αύγουστος στο μέσο της δεκαετίας του 1970 όταν κατέφθασαν στην κλινική Ζαφείρη ο παλαιός φίλος μας και ειδικότερα ο Κώστας Μάγκος που διατηρούσε Χρυσοχοΐο στην Απλωταριά δίπλα ακριβώς στο Φαρμακείο Ιωάννη Σόδη και αδελφός του μοναδικού στην Χίο (ειδικού καρδιολόγου Γεωργίου Μάγκου για πολλά χρόνια που είχα μεγάλη συνεργασία μαζί του από το 1963 )…. μαζί με τον Ευάγγελο Κουμή και την σύζυγό του Στάσα (Καλλιμασιωτίνα την καταγωγή) και με τον Ευάγγελο Κουμή να είναι διπλωμμένος από τον πόνο ! Τα καλοκαίρια τότε πηγαίναμε για μερικές μέρες οικογενειακώς μαζί με τον Ζαφείρη πότε στην παραλία στα Καμπιά ή στον Γιόσωνα για κατασκήνωση μαζί με άλλους φίλους ! Καθημερινά κάποιος από τους δυο μας βρισκόταν στην κλινική επιφυλακή για αλλαγές σε ασθενείς που χειρουργήσαμε πριν λίγες μέρες και εάν τύχαινε και κάποιος μικροτραυματισμ
Έπρεπε σε επείγουσες περιπτώσεις να τηλεφωνήσουμε στο χωριό στα Καμπιά και να έρθει κάποιος γνωστός στην παραλία να μας ειδοποιήσει! Τα έκτακτα περιστατικά για κάθε ενδεχόμενο εάν δεν είμαστε στην κλινική το υπάρχον προσωπικό τα έστελνε στο Νοσοκομείο της Χίου! Αυτό γινόταν για τις λίγες μέρες που έπρεπε και εμείς μετά τον μεγάλο φόρτο εργασίας να πάρουμε μια ανάσα! Τον Κώστα Μάγκο τον είχαμε χειρουργήσει σε μεγάλη ηλικία άνω των εξήντα χρονών με οξεία σκωληκοειδίτιδα
Επειδή γνώριζε τις δυνατότητες μου …μου λέει εάν του δώσεις εσύ Λευτέρη νάρκωση υπάρχει περίπτωση να μπει η κοίλη μέσα; Αρνήθηκα γιατί δεν γνώριζα τι είχε συμβεί ενωρίτερα στο έντερο του Κουμή που προσπαθούσε επί πολύ ώρα να βάλει μόνος του την κοίλη μέσα μήπως και είχε προκαλέσει καμιά ζημιά! Ο Βαγγέλης ήταν ξεροκέφαλος γιατί ενώ φορούσε ζώνη ειδική για την κοίλη πολλές φορές την έβγαζε με αποτέλεσμα όταν σήκωνε βάρος ή έντονος βήχας να πετιέται συνέχεια έξω και την έβαζε με ευκολία πάλι μέσα! Έλα όμως που έκατσε η στραβή και έγινε περισφυγμένη βουβωνοκήλη και δεν έμπαινε με τίποτα μέσα! Μετά από πολλές παρακλήσεις και παραινέσεις του Κώστα Μάγκου και της Στάσας δέχτηκα και τον έβαλα στο χειρουργείο που ήταν και το μηχάνημα ναρκώσεως παρέα με τις νοσοκόμες τον Μάγκο και την γυναίκα του Στάσα… του χορήγησα ενδοτραχειακή νάρκωση για σιγουριά, έβαλα την νοσοκόμα να του κάνει με τον ασκό τεχνική αναπνοή και με λεπτές κινήσεις αφού με τα μυοχαλαρωτικά φάρμακα της ναρκώσεως τα τοιχώματα της κοιλιακής χώρας χαλάρωσαν και σιγά σιγά με λεπτούς χειρισμούς και μαεστρία μπήκε η κοίλη μέσα!
Αμέσως πριν τον ξυπνήσω του έβαλα την ειδική ζώνη της κοίλης που τα χρόνια εκείνα τις έφτιαχνε η κυρία Πάντζαρη – Τραυλο
Χίος, 15 Μαΐου 2020
Λευτέρης Πυκνής
Μαλλιάς Καλλιμασιώτης
