Του Γιάννη Μανωλάκη
Ο Μητρόδωρος ο Χίος ήταν Έλληνας φιλόσοφος, ιατρός, μαθηματικός και μετεωρολόγος. Γεννήθηκε στην Χίο στα τέλη του 5ου π.Χ. αιώνα και έφυγε από την ζωή στα μέσα του 4ου π.Χ. αιώνα.
Πατέρας του ήταν ο σοφιστής, ρήτορας και ιστορικός Θεόκριτος ο Χίος, ο οποίος έζησε στα χρόνια του Μεγάλου Αλεξάνδρου του οποίου υπήρξε εχθρός και κατήγορος. Ενώ ο Αλέξανδρος το ήξερε, δεν τον πείραξε ποτέ, πράγμα που δεν έκανε ο διάδοχός του, Αντίγονος, ο οποίος τον κατακρεούργησε όταν έμαθε ότι τον κακολογεί στο νησί.
Ο Μητρόδωρος κληρονομώντας την οξύτητα του πνεύματος από τον πατέρα του, έγινε μαθητής του Νέσσου του Χίου, ή όπως προτιμούν άλλες πηγές ακόμη και του ίδιου του Δημόκριτου στου οποίου την Σχολή ανήκε. Υπήρξε πρόδρομος της Σχολής των Σκεπτικών και ένας από τους σημαντικότερους προδρόμους του Επίκουρου.
Δίδαξε ιατρική και ασχολήθηκε με μαθηματικές έρευνες.
Η Παλατινή Ανθολογία περιλαμβάνει 46 αριθμητικά επιγράμματά του που μερικά εξ αυτών αναφέρονται στον πατέρα της άλγεβρας Διόφαντο και στον Πλάτωνα.
Τα επιγράμματα αυτά αναφέρονται κυρίως σε συστήματα εξισώσεων και κρίνονται ως μεγάλου ενδιαφέροντος στην ιστορία της αριθμητικής και των μαθηματικών γενικότερα.
Ο Μητρόδωρος είχε μια κοσμολογική φιλοσοφία που ήταν μπροστά από τον αρχαίο κόσμο και το απέδειξε με την παρακάτω φράση: « Είναι το ίδιο παράδοξο να υπάρχει ένας και μοναδικός κόσμος μέσα στο άπειρο, όσο παράδοξο είναι να φυτρώσει ένας και μόνο κόκκος σιταριού σε μια τεράστια πεδιάδα.»
Ουσιαστικά με αυτή του την φράση προέβλεψε, πρώτος από όλους τους ανθρώπους, την ύπαρξη ζωής στο Διάστημα.
Ο Μητρόδωρος αποδεχόταν τη Δημοκρίτεια θεωρεία των ατόμων και του κενού και της πληθώρας των κόσμων. Μάλιστα όπως αναφέρει ο Πλούταρχος, ένας μαθητής του, ο Ανάξαρχος ο Αβδηρίτης, που είχε ακολουθήσει τον Μέγα Αλέξανδρο στην Ασία είχε πει στον Αλέξανδρο πως «υπάρχουν άπειροι κόσμοι πέρα από αυτόν που ζούμε», προφανώς επηρεασμένος από τα διδάγματα του δασκάλου του.
Είχε επίσης δικιά του θεωρία ότι τα αστέρια σχηματίζονται από την υγρασία του αέρα με τη θερμότητα του Ήλιου, μέρα με την ημέρα.
Μαθητές του υπήρξαν ο Διογένης ο Σμυρναίος και ο Ανάξαρχος ο Αβδηρίτης.
Το έργο του Μητροδώρου του Χίου πρωτοεκδόθηκε το 1894: “Griechische Anthology”, Εκδόσεις H. Stadtmüll, Leipzig 1894-1896 και ακολούθησε η μετάφραση στην αγγλική σε τρίτομη έκδοση της Loeb Library το 1916-1917.
