Ο Άγιος Ισίδωρος, η ΟΧΣΑ και ο Λυκαβηττός

Γράφει ο κ. Αναστάσιος Ι. Τριπολίτης – Ιατρός, πρ. Πρόεδρος της ΟΧΣΑ

Πάει κι αυτό, πέρασε: 14 Μαΐου η γιορτή Του, 19 Μαΐου το πανη­γύρι Του, για πολλούς λόγους! Και βέβαια εννοώ τον Άγιο Ισίδωρο τον Χιοπολίτη, ο οποίος «συγκατοικεί» με τον Άγιο Ισίδωρο τον Πηλουσιώτη[1] κάπου σε μια εκκλησούλα εκεί στην πλαγιά του Λυκαβηττού.

Όμως δεν ξεκίνησα να γράψω τη βιογραφία και το μαρτύριο του Αγίου μας, το οποίον είναι εν πολλοίς γνωστό! Ο σκοπός μου είναι να μεταφέρω κάποιες σκέψεις και ιδέες, και δικές μου, και κάποιων φίλων που έχουν σχέση με τη Χίο:

Η κοινή εκκλησούλα των δύο Αγίων Ισιδώρων στην πραγματικότητα αποτελείται από δύο μέρη: από τη σπηλιά (το σπήλαιο, αν προτιμάτε) και από την επέκταση που δίδει τη μορφή εκκλησίας! Όμως όσο και αν η επέκταση μεγάλωσε το εμβαδόν, το πανηγύρι γίνεται στο ύπαιθρο διότι είναι αδύνατον να χωρέσει τόσος κόσμος.

Έτσι και σήμερα λοιπόν, το πλήθος είχε απλωθεί στην πλαγιά, στα σκαλοπάτια, στους βράχους και όπου, τέλος πάντων, μπορούσε να σταθεί. Ευτυχώς για μας, ενώ ο καιρός έδειχνε βροχή, τελικώς δεν έβρεξε! Κάποια στιγμή μουρμούρισα ότι, αν γινόταν το πανηγύρι μας ανήμερα της γιορτής του Αγίου, που ήταν βέβαια Τρίτη – εργάσιμη ημέρα –, τότε όλα θα ήταν πιο ανθρώπινα και καλύτερα τακτοποιημένα. Όμως ένας ζητιάνος που άκουσε την παρατήρησή μου, με διόρθωσε, λέγοντάς μου ότι την Τρίτη (14/5/19) υπήρξαν 3.000 προσκυνητές παρά το γεγονός ότι ήταν εργάσιμη ημέρα!…

Τα πιο πάνω τα γράφω διότι έπεσε η ιδέα να μετακινηθεί το πανη­γύρι μας σε πιο «πεδινή» περιοχή (Καλλιθέα;), μια πρόταση που έχει μεν λογική βάση, όμως πρέπει να ληφθεί συλλογικά (από όλο το Δ.Σ. της Ομο­σπονδίας) για να μη βρει κάποιος… τον μπελά του! Δεν είναι εύκολο κάτι που καθιερώθηκε «εθιμικώ δικαίω» να αλλάξει, έστω κι αν τα επιχειρή­ματα είναι λογικά (με ακούς κ. Πρόεδρε)!

Εντωμεταξύ και χωρίς να θέλω να σας χαλάσω το… κέφι, θα μετα­φέρω κάτι που έμαθα στην αυλή της εκκλησίας και όποιος μπορεί ας βοη­θήσει: Εκεί λοιπόν με πλησίασε κάποια κυρία[2] κι επειδή γνωρίζει ότι «ανακατεύομαι» με την αιμοδοσία με παρεκάλεσε να προσπαθήσω να βρω αίμα για συνάνθρωπό μας (Χιώτη) που νοσηλεύεται σε σοβαρή κατά­σταση. Εγώ την επομένη τον επισκέφθηκα και τον γνώρισα. Ναι μεν σοβαρή η ασθένεια, όμως το χαμόγελο δεν λείπει από το πρόσωπο του ασθενούς, κι αυτό (ελπίζω) θα φέρει καλή εξέλιξη!…

Αδέλφια, στο όνομα αυτού που έδωσε το αίμα Του για μας, βοηθήστε παρακαλώ. Το αίμα δεν πωλείται και δεν αγοράζεται, άλλωστε όλα σ’αυτόν τον κόσμο εδώ θα μείνουν!…

Εύχομαι Χρόνια Πολλά και Καλά, Χριστός Ανέστη!

Με Αγάπη,

 

Αναστ. Ι. Τριπολίτης

Αγγειοχειρουργός

[1]     Από το Πηλούσιον Όρος.

[2]     Στοιχεία και της κυρίας και του ασθενούς στη διάθεση όποιου (και όποιας) ενδιαφέρεται.

Σχετικές δημοσιεύσεις

Αφήστε ένα σχόλιο

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.