ΜΑΝΑ
-Θυμάμαι τα δάκρυα της μάνας μου.Ήμουν δώδεκα χρονών,πήγαινα ακόμη στην ΣΤ΄Δημοτικού και σε έναν αγώνα ποδοσφαίρου στην αλάνα της γειτονιάς μου έπεσα κάτω,χτύπησε το αριστερό μου χέρι σε μια πέτρα και το έσπασα σε δυο μεριές,στο ύψος του πήχυ.
Ο μικρότερος αδελφός μου με έναν φίλο μου με πήγαν σπίτι και μόλις η μητέρα μου αντίκρυσε το χέρι μου σπασμένο,να κρέμεται σαν κούτσουρο,έβαλε τα κλάματα.
Εγώ προσπαθούσα να φανώ ψύχραιμος και την παρηγορούσα οτι δεν είναι τίποτα και σύντομα θα περάσει,αλλά αυτή δεν σταμάτησε στιγμή να κλαίει,ακόμα και όταν πήγαμε στο νοσοκομείο της Νίκαιας για να μου βάλουν γυψο.Θυμάμαι στις μέρες της αποθεραπείας,πόσο πολύ με φρόντιζε και ποτέ της δεν με μάλωσε γι΄αυτη την απερισκεψία μου.
Θυμάμαι τα δάκρυα της μάνας μου κι αναζητώ την αγάπη της…
Κώστας Γραμματικόπουλος.
………………..
Ο ποιητής και συγγραφέας Κώστας Γραμματικόπουλος πρόσφατα κι από τις εκδόσεις Βακχικόν κυκλοφόρησε το νέο του μυθιστόρημα: <Τρείς ευχές.>. Καλοτάξιδο.
Σήμερα η στήλη φιλοξενεί ένα μικρό αφήγημα του που ο συγγραφέας ανέβασε στον λογαριασμό του στο facebook: Κωστας Γραμματικοπουλος.
Ευχόμαστε Καλή επιτυχία στο βιβλίο του. Ανέληξη στην συγγραφική του πορεία.
Τασσώ Γαΐλα
Αρθρογράφος-Ερευνήτρια.
