Όλα στο φως!
Προδημοσίευση του βιβλίου του Λευτέρη Πυκνή
Απρίλιος του 1965 παραμονές Πάσχα … από τόν θάνατο στην Ανάσταση! Δεν είναι τυχαίος ο πρόλογος του σημερινού αφιερώματος στον Γιατρό Σταμάτη Πιτσικούλη … Είμαστε ακόμη στην πρώτη κλινική του Αυγουστή στην Απλωταριά σημερινή Πυξίδα όταν σήμανε συναγερμός γιατί κατεφθασε επειγόντως σε βαριά κατάσταση ολοκίτρινος από την Βολισσό με το ιατρικό του αυτοκίνητο που το οδηγούσε ο ταξιτζής της εποχής Γεώργιος Τσικαλάς ο πάντα χαμογελαστός Σταμάτιος Πιτσικούλης συνοδευόμενος από την Μαία σύζυγό του Ελεονώρα Πίττα – Πιτσικούλη! Ξεκίνησε αμέσως η όλη διαδικασία για την θεραπευτική αγωγή αφού του πήρε απευθείας αίμα για εξέταση ο Μικροβιολόγος της διπλανής πόρτας Μιχάλης Βουρνούς … Διαπιστώθηκε ότι πάσχει από αιμολυτικό ίκτερο και αιμόλυση λόγω της ελλείψεως του ειδικού ενζύμου G-6-PD που βρίσκεται στα ερυθρά αιμοσφαίρια και ο βασικός του ρόλος είναι η προστασία των ερυθρών αιμοσφαιρίων από οξειδωτικές καταστάσεις! Η έλλειψη αυτή του ενζύμου είναι κληρονομική και μεταβιβάζεται με τον φυλοσύνδετο χαρακτήρα από την μητέρα στα αγόρια ! Στα κορίτσια είναι διαφορετική η ανεπάρκεια του ενζύμου! Δεν χρειάζεται περισσότερη αιματολογική ανάλυση γιατί δεν θέλω να μπαίνω σε ξένα χωράφια! Όσοι έχουν αυτή την έλλειψη του ενζύμου πρέπει να αποφεύγουν να έρχονται σε επαφή με τα κουκιά ακόμη περισσότερο με τις ανθισμένες κουκιές όπως συνέβη με τον γιατρό Σταμάτη Πιτσικούλη που πέρασε δίπλα από χωράφι με ανθισμένες κουκιές γιατί όπως μας είπε τότε δεν έτρωγε τα κουκιά…. μακριά από την Ναφθαλίνη..την βιταμίνη Κ … και γενικώς διάφορα φάρμακα που περιέχουν ακετυλοσαλυκιλι
Ήταν μία από τις πιο σοβαρές και βαριές περιπτώσεις Κυάμωσης που είδα όσα χρόνια βρέθηκα στο χώρο της υγείας! Πολλές φορές εάν δεν γίνει γρήγορα θεραπεία επέρχεται ο θάνατος! Τελικά μέσα σε λίγες μέρες έγινε καλά …. αλλά εκείνη την χρονιά με την δημοσιότητα του γεγονότος οι Χιώτες φοβήθηκαν και τα μανάβικα δεν πούλησαν ούτε ένα κιλό φρέσκα κουκιά! Φυσικά εγώ δεν σταμάτησα ποτέ να μην τρώγω τα κουκιά που είναι το καλύτερο μου φαγητό .. και χθες κουκιά έφαγα! Σήμερα η αντιμετώπιση τέτοιων περιπτώσεων αντιμετωπίζοντα
Σε τρία χρόνια η Μαία Ελεονώρα Πίττα είχε ξεγεννήσει 180 παιδιά! Τότε το πήρε μυρωδιά ο Τσαμπλάκος επειδή δεν κατέβαιναν από τα βορειόχωρα να γεννήσουν στο Μαιευτήριο και φοβόταν μήπως κλείσει, επειδή είχαν ανοίξει και νέες ιδιωτικές κλινικές στην Χίο και το κατήγγειλε στον τότε Νομίατρο Σπύρο Κακαλιούρα …. κέρβερο στην κυριολεξία με τον ρόλο του Εισαγγελέα την εποχή εκείνη και απαγόρευσε στην μαία να ξεγεννήσει άλλα παιδιά αλλά να τα στέλνει στο Μαιευτήριο Χίου για να μην κλείσει! Είχαμε τότε και αυτά τα παρατράγουδα! Ο Σταμάτης φυσικό φαινόμενο ήταν να ερωτευτεί την πανέμορφη νέα κοπέλα Μαία την Ελεονώρα Πίττα και η ίδια φυσικό ήταν να ερωτευτεί τον γιατρό που μέρα νύχτα ήταν στον ίδιο χώρο εργασίας! Το 1962 έγινε ο γάμος τους! Ο Σταμάτης έμεινε στην Βολισσό μέχρι το 1978 οπότε πλέον κατέβηκε στην πόλη της Χίου και άνοιξε το ιατρείο του στην οδό Αργέντη δίπλα στο οδοντιατρείο του Ανέστη Παροικάκη! Όσο για τον Ηλία δεν τον ξαναείδα γιατί την περίοδο που ήμουν στο στρατό το 1969 απεβίωσε στην κλινική Αυγουστή από εγκεφαλικό επεισόδιο (τετραπληγία). Τώρα ποια είναι η Μαία Ελεονώρα Πίττα – Πιτσικούλη θυγατέρα του Ελευθερίου και της Καλλιόπης Πίττα και αδελφή του πρώην Βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας και για πολλά χρόνια πρόεδρος του Πανελλήνιου Αγροτικού Συνδικαλισμού Γιάννη Πίττα! Υπάρχει ακόμη μια αδελφή στην Αμερική η Άρτεμις! Συμβαίνει να είναι γονική ρίζα του Βροντάδου και μακρινοί συγγενείς της Ιουλίας μου!
Το σημερινό μου κείμενο το αφιερώνω σε όλους τους γιατρούς που υπηρέτησαν τα δύσκολα χρόνια στα αγροτικά ιατρεία της Χίου και με αυταπάρνηση τελούσαν το πραγματικό λειτούργημα του Ιπποκράτους που θα τους αναφέρω όλους όσους είχα την τύχη να γνωρίσω και από τις κλινικές αλλά και από την θέση του γραμματέα του Ιατρικού Συλλόγου Χίου σε μελλοντικά μου κείμενα! Γιατί τα χρόνια εκείνα η ιατρική στην Χίο ήταν πρωτοπόρος και μεγαλούργησε με πολύ δύσκολα περιστατικά και δύσκολες συνθήκες διαβίωσης και εργασίας με ξενύχτια και αγωνίες για τον πονεμένο συνάνθρωπο!
Ας είναι όλων που έφυγαν ΑΙΩΝΙΑ η Μνήμη!
Χίος, 31 Μαρτίου 2020
Λευτέρης Πυκνής
Μαλλιάς Καλλιμασιώτης
