Η αυτόνομη, αξιοπρεπής και ασφαλής πρόσβαση των ΑμεΑ στη θάλασσα κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, είναι ο ενδεδειγμένος τρόπος για να απολαύσουν τα οφέλη της. Στα νησιά του ΒΑ Αιγαίου, η κατάσταση με την τοποθέτηση τέτοιων υποδομών, που γίνεται κυρίως με sea track, προχωρά με ρυθμούς χελώνας και με πολλά προβλήματα κατά την λειτουργία τους.
Ποια κατάσταση επικρατεί φέτος; Μέχρι και 3/7/2022 τα πράγματα είχαν ως εξής:
Η Μυτιλήνη διαθέτει 1 υποδομή η οποία λειτουργεί χωρίς κατάλληλες τουαλέτες για ΑμεΑ, έχουν όμως την επιγραφή και το σήμα «για ΑμεΑ». Η πρόσβαση μέχρι το σύστημα αυτόνομης πρόσβασης είναι προβληματική αφού το parking για ΑμεΑ βρίσκεται στον απέναντι δρόμο. Προσφάτως δε, μπήκε άλλη μια επιγραφή στο parking η οποία ούτε λίγο ούτε πολύ απαγορεύει στα αναπηρικά αυτοκίνητα να εισέρχονται στο δρόμο που οδηγεί στις θέσεις του parking για τα ΑμεΑ.
Η Χίος διαθέτει μόλις 1 υποδομή με διάφορα προβλήματα κατασκευαστικά κατά καιρούς, με προβλήματα στη φόρτιση της μπαταρίας σε συγκεκριμένες ώρες της ημέρας. Διαθέτει επίσης σε ορισμένες άλλες παραλίες, καρέκλες εισόδου στη θάλασσα (mobi-chair), οι οποίες όμως δεν εξασφαλίζουν αυτονομία αφού το ΑμεΑ θα πρέπει να υποβοηθείται με 2 τουλάχιστον βοηθούς!! Η λύση των mobi chair, αν και βοηθητική για κάποιες μορφές αναπηρίας, δεν υποκαθιστά την ανάγκη αυτόνομης πρόσβασης των ΑμεΑ στη θάλασσα.
Σε δυο από τα μεγαλύτερα νησιά του Αιγαίου, με δεκάδες παραλίες είναι ανεπίτρεπτο να υπάρχουν μονάχα 2 σημεία αυτόνομης πρόσβασης στη θάλασσα για ΑμεΑ και μάλιστα με προβλήματα.
Η Λήμνος διαθέτει 2 υποδομές σε λειτουργία οι οποίες δεν διαθέτουν παροχή νερού ούτε καμπίνα-αποδυτήριο για ΑμεΑ.
H Σάμος έχει 5 υποδομές σε ισχύ από πού τοποθετήθηκαν σταδιακά καθόλη τη διάρκεια τοηυ Ιούνη. Σε καμία δεν υπάρχει χημική τουαλέτα, καθώς και σύνδεση με το νερό ενώ δευτερεύουσες ελλείψεις έχουν παρατηρηθεί σε όλες (καμπίνες, ομπρέλες) κ.α όπως και κακοτενχίες πχ σκουριά στις αλαξιέρες.
Η Ικαρία δεν διαθέτει καμία υποδομή αυτόνομης πρόσβασης στη θάλασσα.
Προβλήματα συντήρησης εξακολουθούν να εμφανίζονται κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, που γίνονται γνωστά ύστερα από παρεμβάσεις φορέων ή των λουόμενων. Κοινή διαπίστωση είναι και η έλλειψη ναυαγοσώστη και ατόμου που μπορεί να βοηθήσει ΑμεΑ.
Σε πολλές περιπτώσεις, τα συστήματα αυτά αργούν να τοποθετηθούν (σχεδόν περνά ο Ιούνιος). Στις συμβάσεις που γίνονται σύμφωνα με το πρόγραμμα «Αντώνης Τρίτσης» μετακυλίονται οι ευθύνες της συντήρησης από τις εταιρίες στους Δήμους με δικό μας επί της ουσίας κόστος. Συγκεκριμένα, αναφέρεται στο πρόγραμμα ότι «Μετά την ολοκλήρωση της κατασκευής έργου ή της εγκατάστασης εξοπλισμού, ο δικαιούχος υποχρεούται να διασφαλίζει τη λειτουργία και συντήρησή του τουλάχιστον πέντε (5) έτη…». Οι εταιρίες παίρνουν τα χρήματα και στη συνέχεια αποποιούνται των ευθυνών. Τέτοιες συμφωνίες γίνονται με τους Δήμους. Τι γίνεται μετά ρωτάμε εμείς αλλά και κατά τη διάρκεια των 5 ετών;
Οι εργαζόμενοι στους Δήμους κάνουν ότι μπορούν και ανταποκρίνονται στις ειδοποιήσεις Συλλόγων ή λουόμενων για να διορθώσουν ό,τι προκύπτει, όμως το πρόβλημα βρίσκεται αλλού.
Τα συστήματα αυτά μπορεί να τυγχάνουν προβολής πριν την τοποθέτησή τους, μόλις όμως ξεκινήσουν τα προβλήματα στη λειτουργία, που σε πολλές περιπτώσεις δημοσιοποιούνται, τότε αρχίζουν οι διάφορες προφάσεις και δικαιολογίες περί «ασυνείδητων», τα κουτσομπολιά και η «μάχη της ατάκας» στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης από διάφορους παράγοντες. Αυτό το δικαίωμα των ΑμεΑ και των ευπαθών ομάδων προσκρούει και πάλι στην εμπορευματοποίηση των αναγκών μας σε βάρος της ποιότητας και της αξιοπρεπούς καλοκαιρινής μας ανάγκης. Είναι ενδεικτικό ότι οι εταιρίες αυτές, φθάνουν να μας πουλούν μέχρι και τα τηλεχειριστήρια για τη χρήση των sea track με τιμή 25€!
Υπενθυμίζουμε ότι η αξιοπρεπής είσοδος στη θάλασσα για τις ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού (ΑμεΑ, ηλικιωμένοι, τραυματίες, έγκυες κ.α.) δεν είναι πολυτέλεια αλλά ανάγκη. Το κράτος, η Περιφέρεια και οι Δήμοι έχουν υποχρέωση να εξασφαλίσουν την πρόσβαση αυτή με τοποθέτηση τέτοιων συστημάτων στα νησιά όχι με επικοινωνιακούς όρους, αλλά ουσιαστικά και με την απαραίτητη και σωστή συντήρηση.
Ζητάμε άμεσα:
– Να τοποθετηθούν έστω μέσα στον Ιούλη, όσες υποδομές αυτόνομης πρόσβασης στη θάλασσα εκκρεμούν στα νησιά, όπως και να γίνεται τακτική συντήρησή τους καθ’ όλη την παραμονή τους στις παραλίες με ειδικό κονδύλι από τον κρατικό προϋπολογισμό. Όχι άλλες “υποσχετικές”!
– Να συνδεθούν με το νερό και να λειτουργούν απρόσκοπτα οι ντουζιέρες, να τοποθετηθούν αποδυτήρια ΑμεΑ, σε όσες υποδομές αυτόνομης πρόσβασης στη θάλασσα υπάρχουν.
– Να μπει εξειδικευμένο προσωπικό για τη βοήθεια των ΑμεΑ και των ευπαθών ομάδων καθώς και ναυαγοσώστης.
– Να υπάρχει τουλάχιστον μια τουαλέτα κατάλληλη για ΑμεΑ.
– Δωρεάν παραχώρηση των τηλεχειριστηρίων στους ενδιαφερόμενους.
– Να υπάρχει πρόσβαση στα όποια συστήματα αυτόνομης πρόσβασης από το parking μέχρι τη θάλασσα με κατάλληλες υποδομές.
– Επίσημα να ενημερώσει η Περιφέρεια και οι Δήμοι τους ωφελούμενους για τις όποιες υποδομές υπάρχουν στα νησιά και που βρίσκονται αυτές. Να παρθούν συγκεκριμένα μέτρα προκειμένου να γνωρίζουν και να σέβονται τις εγκαταστάσεις οι λουόμενοι που δεν είναι ΑμεΑ.
– Να δοθεί συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα συνολικής αντιμετώπισης του ζητήματος αυτόνομης πρόσβασης στη θάλασσα για ένα σημαντικό αριθμό παραλιών σε όλα τα νησιά.
Η ευθύνη για την αυτόνομη πρόσβαση στη θάλασσα, θα έπρεπε να ανήκει στο κράτος όχι στις διάφορες εταιρίες. Καλούμε τα μέλη μας, τους Συλλόγους, τα Σωματεία, να μην περιμένουν και να είναι σε ετοιμότητα να ενημερώσουν και να αγωνιστούν για κάθε τι που δικαιούνται, για κάθε πρόβλημα που προκύπτει. Χωρίς αγώνα τίποτα δεν αλλάζει, να μη μείνουμε με σταυρωμένα χέρια. Τίποτα δεν μας χαρίζεται, δεν θέλουμε μόνο το «δέντρο» διεκδικούμε ό,τι μας ανήκει: ολόκληρο το δάσος! Ακόμα και αυτά που έχουμε μέχρι τώρα, κερδήθηκαν.
Ας λύσουν τα προβλήματα επιτέλους και ας πάψουν να παίζουν με την υπομονή μας.
Έφθασε Ιούλιος, “κάθε χρόνο τα ίδια και τα ίδια” λέει ο κόσμος, ακούει κανείς;
ΓΙΑ ΤΟ Δ.Σ. ΤΗΣ ΠΟΑμεΑΒΑ
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Σοφία Μιχάλα Νέστορας Ξυλάς
