Ετικέτα: Αριστείδη Ζαννίκου

Ως “Φέρουσα ικανότητα” μιας περιοχής λογίζεται ο μέγιστος αριθμός ατόμων που μπορούν να την επισκεφθούν ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ, χωρίς να προκληθεί σοβαρή διαταραχή ή και καταστροφή του κοινωνικοπολιτιστικού, φυσικού και οικονομικού περιβάλλοντος και μείωση της ικανοποίησης των επισκεπτών. Τόσο το περασμένο όσο και το φετινό καλοκαίρι, χαρήκαμε όλοι οι κάτοικοι του Βροντάδου (καθώς και οι παραθεριστές), τη ζωντάνια που αντικρύσαμε καθ’ όλο το μήκος της παραλιακής μας ζώνης.  Χαρήκαμε που “δούλεψαν” καφέ, ταβέρνες, σούπερ μάρκετ και άλλα καταστήματα, αλλά και για τις “γεμάτες” από λουόμενους παραλίες μας. Οι παιδικές Χαρές, τα Πάρκα…

Περισσότερα

  του Αριστείδη Ζαννίκου   Το κείμενο τούτο, εν είδη “ανοικτής επιστολής”, γράφεται στον απόηχο της εκδήλωσης που πραγματοποιήθηκε την 17η Αυγούστου στην πλατεία “ΑΦΑΝΗ ΝΑΥΤΗ” Βροντάδου προς τιμήν των Βρονταδουσίων ναυτικών, “ζώντων τε και κεκοιμημένων”. Απευθύνεται (το κείμενο) προς τους υποψηφίους Δημάρχους του Δήμου Χίου, μετά την επισήμανση που έκανε (εκείνο το βράδυ) υπερήλικας Βρονταδούσης συνταξιούχος ναυτικός, ο οποίος, με πίκρα στα λόγια του, ακούστηκε να λέει: – Καλές είναι οι τιμές και τα δοξαστικά που μας κάνουν, όμως, στην πράξη, ισχύει αυτό που ακούσαμε να τραγουδεί ο Βασίλης…

Περισσότερα

  του Αριστείδη Ζαννίκου   Τελευταία φορά που ο Βροντάδος τίμησε με λαμπρότητα τους ναυτικούς του ήταν τον Σεπτέμβριο του 1960!! Αυτή η γιορτή στάθηκε αφορμή να προβληθεί και να ικανοποιηθεί ΑΜΕΣΑ, το αίτημα του Βροντάδου για μετατροπή του Γυμνασίου-Λυκείου του (και) σε ναυτικής κατεύθυνσης. Βέβαια, της, ως άνω, εκδήλωσης, είχαν προηγηθεί τα αποκαλυπτήρια του αγάλματος του “ΑΦΑΝΗ ΝΑΥΤΗ” στις 17 Αυγούστου 1958. Η φιλοτέχνιση είχε προταθεί από τον τότε Δήμαρχο Βροντάδου Νικόλαο Αγ. Βασιλάκη και η απόφαση ελήφθη το Νοέμβριο του1953, δηλαδή πριν εβδομήντα (70) χρόνια. Και να που…

Περισσότερα

του Αριστείδη Ζαννίκου Εντυπωσιάζει πάντες το φετινό Παγχιακό πολιτιστικό “ξέσπασμα”. Εκδηλώνεται με ευφάνταστους τρόπους τόσο στη Χίο όσο και στις Οινούσσες και τα Ψαρά. Συμπολίτης το παρομοίασε με την “εκτίναξη” συμπιεσμένου ελατηρίου που, στην προκειμένη περίπτωση, είχε υπερπιεσθεί επι δυόμισι χρόνια λόγω κορωνοϊού. Είναι απολύτως φυσικό, στο πολιτιστικό αυτό “ξέσπασμα” να συμμετέχει και ο Βροντάδος. ΦΟΒ, ΠΕΚΕΒ και “Σύλλογος Αποφοίτων και Φίλων Ανδρεαδείου Γυμνασίου και Λυκείων Βροντάδου” έχουν φροντίσει ώστε να μην υπάρχει δεκαήμερο χωρίς κάποια αξιόλογη εκδήλωση. Από κοντά, για πρώτη φορά, και το “Σωματείο Συντ/χων Ναυτικών  Βροντάδου”. Επί…

Περισσότερα

  του Αριστείδη Ζαννίκου   Ξημερώματα Κυριακής 2  του Ιούλη. Στα ερτζιανά ακούγεται κάτι που θυμίζει πειρατικό ραδιοσταθμό μιάς άλλης εποχής: – Ο φίλος ακροατής Αντρέας, αφιερώνει εξαιρετικά σ΄όλους τους συντρόφους του, το τραγούδι “Καλημέρα ήλιε”. Η τελευταία στροφή, ακούγεται στη διαπασών:   “Θα τον μεθύσουμε τον ήλιο σίγουρα ναι, θα τον κρατήσουμε τον ήλιο σίγουρα ναι, πάνω στις στέγες μέσα στις καρδιές, καλημέρα ήλιε καλημέρα…”   Καπάκι ακολουθεί άλλη αφιέρωση:: -Αφιερωμένο εξαιρετικά στον Αλέξη από έναν οπαδό του το τραγούδι “Γκρέμιστα όλα πια”. Η γνώριμη φωνή της Πίτσας Παπαδοπούλου…

Περισσότερα

  Ο Απόστολος Σπυρόπουλος, παιδί του μακαρίτη Ροβέρτου Σπυρόπουλου, διαχρονικού μεγαλοστελέχους του ΠΑΣΟΚ, είναι ένας ταλαντούχος νέος πολιτικός. Έτσι τουλάχιστον δηλώνουν όσοι τον γνωρίζουν. Η Φώφη Γεννηματά τον είχε χρήσει υπεύθυνο του “Τομέα Πολιτικής” του ΠΑΣΟΚ. Στις 28 του περασμένου μήνα, ο Σπυρόπουλος,-που όλοι περίμεναν ότι θα είναι υποψήφιος Βουλευτής του ΠΑΣΟΚ,- τα “βρόντηξε” αποχωρώντας από το Κίνημα. Κάποιοι, βιάστηκαν να πουν ότι, ο Απόστολος, όπως και άλλοι στο παρελθόν, “τα βρήκε” με τον Αλέξη και τον ΣΥΡΙΖΑ. Σε ραδιοφωνική δήλωσή του, ο ίδιος, είπε και τα εξής, ως απάντηση…

Περισσότερα

  του Αριστείδη Ζαννίκου Υπάρχει ρήση που λέει ότι “ο άνθρωπος σχεδιάζει και ο Θεός γελά”. Έχει τη σημασία της και περικλείει σοφία. Όμως, έστω και έτσι, κάθε άνθρωπος, πάντα, κάτι σκέπτεται και κάτι σχεδιάζει για το μέλλον. Το ίδιο άλλωστε κάνουν επιχειρήσεις, σωματεία, κόμματα και, ασφαλώς τα Κράτη. Τα δύο τελευταία (Κόμματα και Κράτη), συνήθως “σχεδιάζουν για μας αλλά χωρίς εμάς”. Δηλαδή “χωρίς τον ξενοδόχο”. Ενίοτε, τα σχέδιά τους υλοποιούνται, είτε προς όφελος είτε προς ζημία του “ξενοδόχου”. Άλλα, κάπου σκοντάφτουν και μένουν σε συρτάρια άχρηστα. Εδώ και πολλούς…

Περισσότερα

         Οι διατυπούμενες απόψεις είναι προσωπικές. Επ’ ουδενί απηχούν απόψεις μελών της Επιτροπής Επετειακών Εκδηλώσεων “ΧΙΟΣ 2022” της οποίας έχω την τιμή να αποτελώ μέλος. Η επιλογή της Επιτροπής μας, (της οποίας προεδρεύει ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου κ. Παύλος Καλογεράκης), να διοργανώσει τη συγκεκριμένη εκδήλωση-ημερίδα, πιθανά να μην ήταν απολύτως επιτυχής.   Ο χρόνος π.χ. διεξαγωγής της (εν μέσω Εορτών και με κλειστά Σχολεία), η όχι επαρκής προβολή αυτής, ακόμη και η επιλογή των συγκεκριμένων διαπρεπών ομιλητών, δεν συνέβαλαν στην, επιδιωκόμενη, ΜΑΖΙΚΗ συμμετοχή των συμπατριωτών μας. Ίσως βέβαια…

Περισσότερα

Την Μεγάλη Πέμπτη κλείνουν 55 χρόνια από τότε (21-4-1967) που, επίορκοι αξιωματικοί του Στρατού, (κάποιοι εξ αυτών συνεργάτες της Αμερικανικής CIA), μας έβαλαν “στο γύψο”. Εκμεταλλευόμενοι το θυμό και την αγανάκτηση των Ελλήνων για τη διετή πολιτική ανωμαλία, και επικαλούμενοι, δήθεν “καραδοκούντα κομμουνιστικό κίνδυνο”, ανέτρεψαν την (δεξιά) Κυβέρνηση του Παν/τη Κανελλόπουλου, κατάργησαν το Δημοκρατικό Πολίτευμα και επέβαλαν μιά αδίστακτη και στυγνή δικτατορία που κράτησε επτά (7) χρόνια (1967-1974). Η Ελλάδα απομονώθηκε διεθνώς. Τα ατομικά και συλλογικά δικαιώματα και οι προσωπικές ελευθερίες “πήγαν περίπατο”. Διώξεις, φυλακίσεις, εξορίες, βασανιστήρια κατά παντός “μη…

Περισσότερα

  Του Αριστείδη Ζαννίκου   Τον Μάκη τον γνώρισα το 1965. Βρεθήκαμε συμφοιτητές στην Πάντειο Σχολή. Σπουδάσαμε και οι δυο πολιτικές επιστήμες και δημόσια διοίκηση. Εκείνος Αθηναίος, εγώ Χιώτης, ήταν φυσικό να χωρίσουν οι δρόμοι μας μετά την αποφοίτηση από την Πάντειο. Όμως, διατηρούσαμε επαφές έστω μέσω τηλεφώνου. Κουβεντιάζαμε επαγγελματικά και οικογενειακά θέματα, τα πολιτικά και, από κάποια χρονιά και μετά, προβλήματα υγείας. ΄Ηταν το 2002 όταν, ένα σπάνιο, άκρως σοβαρό και συχνά θανατηφόρο αυτοάνοσο (το σύνδρομο Μόσχοβιτς που καταστρέφει τα αιμοπετάλια), ήταν η αιτία άμεσης μεταφοράς μου (με αεροπλάνο…

Περισσότερα