Γράφει ο Ν. Γεωργούλης
Απ’ τις σπάνιες περιπτώσεις πια στην Αυτοδιοίκηση ο Ματθαίος Φαφαλιός υπήρξε βασικός κομιστής του πνεύματος της νοικοκυροσύνης στο δημόσιο χώρο μας. Λάτρης της στον ιδιωτικό βίο του δίδαξε με τον αθόρυβο τρόπο του πως δεν είναι απαραίτητο να είσαι άδειος ντενεκές για να κάνεις θόρυβο στη δημόσια ζωή μας.
Για το τελευταίο του μάθημα, την έγκαιρη αποχώρηση από το αξίωμα του δημοτικού συμβούλου, μόλις αισθάνθηκε την πληρότητα της προσφοράς του, γράφτηκαν κάμποσα. Θα σταθώ σε δυο στάσεις του που, κατά τη γνώμη μου, καθόρισαν την παρουσία του, αφού πρώτα ξεκαθαρίσω πως η αυτοδιοικητική παρουσία του είναι αδύνατον να ξεθωριάσει την πολυετή του ακαταπόνητη δράση στην ΠΕΚΕΒ. Ο Μαθιός της ΠΕΚΕΒ είναι και θα παραμείνει αξεπέραστος.
Στο αρχικό φεγγάρι της αντιδημαρχίας του, ως αντιδήμαρχος Βόρειας Χίου, κλήθηκε να διαχειριστεί την αχανή γεωγραφική έκταση από το Βροντάδο μέχρι το Άγιο Γάλας και τα Καμπιά. Λίγο μετά το χρόνο η διοικητική ενότητα της Αμανής αποκόπηκε από την ευθύνη του. «Δεν γίνονταν αλλιώς. Δυο φορές το αυτοκίνητο σταμάτησε στο χαντάκι του δρόμου καθώς κατέβαινε από τα βορειόχωρα. Αδύνατον να ανταπεξέλθεις στις απαιτήσεις των καθημερινών τόσο μεγάλων μετακινήσεων, αν αφοσιώνεσαι στο έργο σου», μου είχε εξηγήσει τότε συγγενικό του πρόσωπο. Πράγματι, η παρολίγον θυσία στο τιμόνι του Μαθιού, κράτησε διακριτή την εποπτεία της Αμανής, σήμερα και με την ιδιότητα της γεωγραφικής αντιδημαρχίας.
Στην περιβόητη ψηφοφορία για την αποδοχή της πρότασης της δημοτικής αρχής Κάρμαντζη για εγκατάσταση δομής στον Αντρόλακο, η στάση του Ματθαίου λειτούργησε ως καταλύτης. Η αποφασιστική στάση της …. Γερουσίας της εκλεγμένης «Πρωτοβουλίας», (Φαφαλιός, Λιγνός, Καρασούλης) και η ξεκάθαρη προειδοποίηση της πως δεν θα διστάσει να διαφοροποιηθεί από το συνδυασμό, αν συμπράξει με δημοτική αρχή και Μηταράκη, υποχρέωσαν το Μαν. Βουρνού να διαφυλάξει πρώτα και κύρια την ενότητα του συνδυασμού του, όσο κι αν οι νεόκοπες Σειρήνες απαιτούσαν την προσήλωση στις κομματικές γραμμές. Ο Ματθαίος δεν λύγισε κι όχι μόνο για τη Βρονταδούσικη καταγωγή του. Δεν ξεστράτισε για όλο τον τόπο.
Τώρα, στο βίο του σαν ιδιώτης, ο Ματθαίος έχει δυο ακόμα υποχρεώσεις: να ξεζουμίσει την απεριόριστη τάση του για δράση στον άξονα μεταξύ Λεπτπόδων κι Αγισμάτων που εσχάτως αγάπησε. Και να νουθετήσει τον Θοδ. Παντελόγλου ποιες Σειρήνες πρέπει να αποφύγει για να απολαύσει κι εκείνος, όταν έρθει η ώρα του, την καθολική κοινωνική αποδοχή.
