Η Ευρυδίκη μας, η αγαπητή σε όλους μας Φιλόλογος και διευθύντρια σχολικών μονάδων, έφυγε για το μεγάλο της ταξίδι στους ουρανούς. Με τον αγώνα ζωής που άρχισε να δίνει, δεν πρόλαβε, όπως προγραμμάτιζε, νάρθει στο Νησί της, που τόσο πολύ αγαπούσε. Έφυγε αθόρυβα, όπως αθόρυβα αλλά πολύ δημιουργικά έζησε. Μία ευγενής κυρία, με ύφος σοβαρό και στοχαστικό αλλά ταυτόχρονα καλοσυνάτο και χαμογελαστό.
Ο καθένας από εμάς , είμαι απόλυτα βέβαιος, ότι έχει να καταθέσει δεκάδες περιπτώσεις και πιστοποιήσεις της υπέροχης ψυχικής της δύναμης, της γλυκιάς καρδιάς της, της υπομονής της, του ζεστού χαμόγελού της και της ευαίσθητης αντιμετώπισης του κάθε διπλανού.
Την αποτελεσματική δύναμη της θέλησής της, με ταπεινότητα και εργατικότητα, την έδειξε από τα πρώτα της χρόνια όταν μικρό κορίτσι από τις πλαγιές της Αμανής και αφήνοντας τα αγαπημένα της Νενητούρια, αναζήτησε τους δρόμους της γνώσης στην μεγάλη πόλη. Μόνη της, με μόνα εφόδια τις βασικές κοινωνικές αρχές του φτωχικού πατρικού της, με την λάμπα του πετρελαίου για φωτισμό και το μαγκάλι για ζεστασιά. Με επιμονή, με μελέτη, με προσήλωση στο στόχο και με αγάπη για μάθηση και φτιάχνοντας γύρω της μια υπέροχη παρέα αγαπημένων φιλενάδων, έφτασε από την αριστεία του εξαταξίου Γυμνασίου στις πρώτες θέσεις της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών. Δίδαγμα, παράδειγμα ζωής!.
Δεκάδες χρόνια στην εκπαίδευση! Μια ζωή γεμάτη προσφορά στα νιάτα! Δίδασκε την γνώση αλλά κυρίως την αγάπη και της ανταποδιδόταν από όλους πλουσιοπάροχα. Από συναδέλφους και μαθητές! Όλοι, μικροί, μεγάλοι, ήθελαν να έχουν την κυρία Σκυριώτου διδάσκουσα ή συνάδελφο! Με άρτια μόρφωση, εργατική, αποτελεσματική, αλλά πάνω απ΄όλα μια ευαίσθητη ψυχή με ισχυρότατη ενσυναίσθηση. Ο λόγος της λιτός αλλά περιεκτικός, συνεκτικός αλλά και ιδιαίτερα γλαφυρός. Δεν άφησε το καθήκον της, ούτε λεπτό, που για εκείνην ήταν πραγματικά θεϊκό λειτούργημα.
Είχα την ευλογία να συνεργαστώ μαζί της για αρκετά χρόνια. Στις σχολικές μονάδες που διηύθυνε υπήρχε πάντα το καλλίτερο κλίμα. Οργανωτική, προνοητική, υπεύθυνη, συνεργάσιμη και συνεργατική, αποτέλεσε δυνατό στήριγμα και συμπαραστάτισσά μου στην εκπαιδευτική και διοικητική διαδικασία των Νησιών μας. Με ταπεινότητα, με την έμπειρη γνώμη της και με διάθεση προσφοράς στις δύσκολες και επείγουσες ώρες, προσέφερε τα μέγιστα στην εκπαίδευση της Χίου μας.
Η οικογένειά της, αλλά και όλη η εκπαιδευτική κοινότητα, πονούμε που μας έφυγε! Είχε μια υπέροχη οικογένεια. Ο πόνος στις πληγές των δικών της, συζύγου, παιδιών, εγγονών από τον αναπάντεχο αποχωρισμό, ας γλυκαίνει, βάζοντας για βάλσαμο, για θεραπευτικό της λύπης τους, την υπέροχη, ανεκτίμητη παρακαταθήκη που η Ευρυδίκη αφήνει στην χιώτικη κοινωνία, και στο χωριό της ιδιαίτερα.
