Ιστορίες covid καθημερινής τρέλας κι απόλυτης ανικανότητας. Γράφει ο Στέλιος Κανάκης.

 

Μια φίλη νόσησε από covid. Καθηγήτρια σε δύο σχολεία. Πήρε τον ΕΟΔΥ.

-Να απευθυνθείτε στον παθολόγο σας, είπε η φωνή απ’ το τηλέφωνο.

Κάτι πήγε να ρωτήσει η ασθενής…

-Όχι πολλές ερωτήσεις, κυρία μου, περιμένουν κι άλλοι.

Καμία συμβουλή, καμία ιχνηλάτηση επαφών.

Μετά από δυο μέρες κτυπάει το τηλέφωνο:

-Η κυρία τάδε;

-Μάλιστα, απαντά η φίλη.

-Σας τηλεφωνούμε από τον ΕΟΔΥ. Έχετε (!!!) covid.

-Μα αυτό το ξέρω. Άλλωστε εγώ σας πήρα και σας το είπα. Δεν θα μου πείτε τι να κάνω;

-Εμείς μόνο αυτό έχουμε να σας πούμε. Τα υπόλοιπα η Πολιτική Προστασία. Αυτοί ξέρουν.

Την άλλη μέρα ξαναχτυπά το τηλέφωνο:

-Η κυρία τάδε;

-Μάλιστα.

-Απ’ την Πολιτική Προστασία.

Ρωτάει πότε έκανε διάγνωση και τι δουλειά κάνει. Υποτίθεται πως σημείωσε τα σχολεία.

-Την ενδέκατη μέρα βγαίνετε και κάνετε τη ζωή σας.

-Δηλαδή έτσι, χωρίς τεστ;

-Σας είπα, βγαίνετε και κάνετε τη ζωή σας. Άμα θέλετε κάντε και τεστ.

-Πάω στο σχολείο;

-Βεβαίως! Κάνετε ό,τι και πριν.

-Κι ο γιος μου;

-Από την 14η μέρα βγαίνει κι εκείνος.

-Εγώ απ’ την 11η κι αυτός απ’ την 14η;

-Τι να σας πω, ας βγει κι αυτός από την 11η…

Στέλιος Κανάκης.

Συγγραφέας- Καθηγητής Μ.Ε.

 

 

Σχετικές δημοσιεύσεις

Αφήστε ένα σχόλιο

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.