ΤΟ ΥΠΕΡΤΑΤΟ
Πες μου μια λέξη που να ορίζει
ό,τι πραγματικά αξίζει για να ζει κανείς.
Βρες μου ένα στόχο φωτεινό,
ιδανικό και δύσκολο
που για να φτάσεις
μια ζωή πρέπει ν’ αγωνιστείς.
Η υγεία;
Αγώνας κι αγωνία καθημερινή.
Απόκτημα και αγαθό μεγάλο
που, όταν το ‘χεις χαίρεσαι
και αν το χάσεις το ζητάς κι είναι το παν,
μα…πάντα ψάχνεις και για κάτι άλλο.
Η αγάπη;
Έννοια γλυκιά, έννοια πικρή,
έννοια γεμάτη αντιθέσεις κι αντιφάσεις.
Πρέπει να ξέρεις πως
μαζί σου έχει γεννηθεί
και αν εσύ δεν τη σκοτώσεις,
όσο ζεις,
ποτέ δεν θα τη χάσεις.
Η δόξα;
Ναι, δαφνοστεφανωμένη κι ακριβή.
Το άγγιγμά της,
άλλοτε κέρδος κι άλλοτε καταστροφή σου.
Σκοπός που σαν τον φτάσεις τον μισείς
όταν θα καταλάβεις πως
για κάτι εφήμερο
ξόδεψες τη ζωή σου.
Η ευτυχία;
Ω! Η ευτυχία πράγματι ωραίος σκοπός!
Αξίζει να κοπιάσεις να τον κατακτήσεις.
Μα, όλοι ψάχνουμε πάντοτε στα τυφλά
γιατί δεν έτυχε ποτέ κανένας
να την δει και να τηνε γνωρίσει.
Βρες μου λοιπόν τη λέξη. Βρες μου τον σκοπό.
Δος μου τον στόχο που θα κάνει τον αγώνα μου να έχει αξία.
Τι είναι αυτό που θα μου δώσει
τη χαρά να υπάρχω, ν’ αγαπώ, να δημιουργώ
και ν’ αγωνίζομαι όσο ζω χωρίς φραγμούς;
Η Ελευθερία!
Αγγελική Συρρή-Στεφανίδου.
6/5/1986
Συγγραφέας-ποιήτρια.
(από την ποιητική συλλογή μου : ΚΟΡΜΟΡΑΝΟΙ II του 1992).
