Σχετικά με την αγάπη… Γράφει η Αναστασία Κατσικογιάννη-Μπάστα.

 

Πόσο αγάπησες και με πόση ευγένεια έζησες; η αρχή και το τέλος στη σκέψη μας.

Η αγάπη δεν ζυγίζεται, δεν προσμετράται. Το βάρος στη ζυγαριά είναι ο τρόπος και η συμπεριφορά που ανοίγει την καρδιά μας, μας δίνει χαρά, μας ανεβάζει. Η ευγένεια και το χαμόγελο συστατικά για την ευτυχία μας. Μακριά όμως από αδιάφορους, χειριστικούς, δόλιους ανθρώπους, που θεωρούν προσωπική περιουσία την αγάπη των δικών τους, που θεωρούν την καρδιά των ανθρώπων μποστάνι για να φυτεύουν δηλητήριο, πίκρα και κακούς τρόπους σαν να είναι στο απυρόβλητο. Αγαπάμε αλλά έχουμε ανοιχτά τα μάτια..Και κλείνουμε τα αυτιά στις σειρήνες που προσπαθούν τη χειραγώγηση των ψυχών..ας μείνουμε μόνοι.. Δεν μας χρειάζεται η ασφάλεια της δυστυχίας γιατί δεν πετάμε τα σκουπίδια που προσπαθούν να μας καλύψουν με την ύπαρξη τους και τη μυρωδιά τους . Αναπνέουμε καθαρό αέρα για να μας έρθει η μυρωδιά ενός νέου, μιας καινούργιας φιγούρας της θάλασσας εξαγνισμένη από την αθλιότητα, καθαρή, γαλάζια, χρωματισμένη από καλοσύνη.

Το κύμα που φτάνει στις δικές μας αγκαλιές να μας φέρει Τρίτωνες και Ποσειδώνες φωτεινούς και λαμπερούς σαν την επιθυμία μας να αγαπήσουμε και να αγαπηθούμε όπως αρμόζει. Πόσο αγάπησες και με πόση ευγένεια έζησες; η αρχή και το τέλος στη σκέψη μας. Η αγάπη δεν ζυγίζεται, δεν προσμετράται. Το βάρος στη ζυγαριά είναι ο τρόπος και η συμπεριφορά που ανοίγει την καρδιά μας, μας δίνει χαρά, μας ανεβάζει. Η ευγένεια και το χαμόγελο συστατικά για την ευτυχία μας . Μακριά όμως από αδιάφορους, χειριστικούς, δόλιους ανθρώπους ,που θεωρούν προσωπική περιουσία την αγάπη των δικών τους, που θεωρούν την καρδιά των ανθρώπων μποστάνι για να φυτεύουν δηλητήριο, πίκρα  και κακούς τρόπους σαν να είναι στο απυρόβλητο . Αγαπάμε αλλά έχουμε ανοιχτά τα μάτια ..

Και κλείνουμε τα αυτιά στις σειρήνες που προσπαθούν τη χειραγώγηση των ψυχών ..ας μείνουμε μόνοι .. Δεν μας χρειάζεται η ασφάλεια της δυστυχίας γιατί δεν πετάμε τα σκουπίδια που προσπαθούν να μας καλύψουν με την ύπαρξη τους και τη μυρωδιά τους. Αναπνέουμε καθαρό αέρα για να μας έρθει η μυρωδιά ενός νέου  μιας καινούργιας φιγούρας της θάλασσας εξαγνισμένη από την αθλιότητα ,καθαρή , γαλάζια ,χρωματισμένη από καλοσύνη. Το κύμα που φτάνει στις δικές μας αγκαλιές να μας φέρει Τρίτωνες και Ποσειδώνες φωτεινούς και λαμπερούς σαν την επιθυμία μας να αγαπήσουμε και να αγαπηθούμε όπως αρμόζει στα δικά μας παραμύθια, στη δική μας μουσική του μυαλού μας που τραγουδά με αγνότητα και ελπίδα, φωτεινή σαν την πρώτη αχτίδα του ήλιου, που ξεπροβάλλει ντροπαλά μέσα από τη χαρά ..Καλημέρα χαρούμενη φίλοι μου … στα δικά μας παραμύθια, στη δική μας μουσική του μυαλού μας ,που τραγουδά με αγνότητα και ελπίδα ,φωτεινή σαν την πρώτη αχτίδα του ήλιου, που ξεπροβάλλει ντροπαλά μέσα από τη χαρά ..Καλημέρα χαρούμενη φίλοι μου …

Αναστασία Κατσικογιάννη-Μπάστα.

Συγγραφέας-ποιήτρια.

Σχετικές δημοσιεύσεις

Αφήστε ένα σχόλιο

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.