Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΠΑΡΑΛΙΑ…
Άλλος μπαίνει, άλλος βγαίνει… Κάποιοι στα ρηχά, άλλοι ως το λαιμό μισοπνιγμένοι κι άλλοι κάνουν πως κολυμπούν βγάζοντας κραυγούλες απελπισίας …Λίγοι οι πρωταθλητές κι οι ναυαγοσώστες πιο πολλοί από τους κολυμβητές…Υποκρισία και στην παραλία…Δήθεν κολυμπούν για την υγειά τους οι γέροι αλλά, ξεροσταλιάζουν χαζεύοντας τα κωλομέρια των μπραζίλιαν και των στρινγς, όσα πάνε κι έρχονται παλλόμενα μπας και τους ρίξουν καμιά ματιά κι οι νεαροί αρσενικοί που, σαν καλογιαλισμένα άλογα κούρσας σφίγγουν τα τετραπάκ και τους τετρακέφλους τους ξεπαραβγαίνοντας και ζηλεύοντας ο ένας τη ρώμη και το κάλλος του άλλου μόνο, δυστυχώς…Μόνο τα μωρά και τα παιδάκια είναι που χαίρονται τις αμμουδιές και τις θάλασσες, όπως κάνουν και με τη φρέσκια ζωούλα τους που δεν την αλλοίωσαι ακόμη, μήτε εγωισμός, ούτε φιλοδοξία, ούτε δεύτερες σκέψεις και καμουφλαρισμένες προσδοκίες. Κι ούτε της κάθε μέρας οι χαρές τους κλέβουν τις χθεσινές επιτυχίες και τις αυριανές ονειροφαντασίες, αλλά σαν τους γλάρους η κάθε τους στιγμή είναι μοναδική κι ουσιαστική.Η ζωή είναι μια παραλία λοιπόν…Αφού βουτήξαμε, έστω και αθέλητα, έστω κι αν μας έριξαν στα βαθιά χωρίς σωσίβιο, ας κολυμπήσουμε με πάθος τόσο όσο να μας κρατήσει στον αφρό και στη ρότα που μας έταξε το ριζικό μας.
Φωτό: Κύθηρα.
Αγγελική Συρρή- Στεφανίδου.
Συγγραφέας-ποιήτρια-αρθρογράφος.
