ΤΑ ΣΤΕΦΑΝΩΜΑΤΑ ΣΤΗ ΛΑΓΚΑΔΑ ΤΗΣ ΧΙΟΥ

  Γράφει η Αγγελική Συρρή-Στεφανίδου. Η διαδικασία του στεφανώματος, που πάντα γινόταν Κυριακή, ξεκινούσε από την προηγούμενη  Πέμπτη με τα «κουβαλίδια» και το «κρεβάτι». Από το πατρικό της νύφης, την Πέμπτη, ξεσήκωναν όλα της τα προικιά, ρούχα, έπιπλα, τεντζερέδια και κατσαρολικά, χαλκώματα και πήλινα όσα  από τη γέννησή της άρχιζε να τα μαζεύει η καλή της μάνα για τούτη την ώρα. Μεταξωτά, πορσελάνες, ελεφαντόδοντα, κινέζικα μπιμπελό, φερμένα απ’ τα πέρατα της γης κι από χώρες μακρινές κι εξωτικές, απ’ όπου οι πατεράδες και τ’ αδέλφια  τα κουβαλούσαν απ’ τα ταξίδια…

Περισσότερα

ΑΦΗΓΗΜΑ. Η ΓΙΑΓΙΑ ΜΟΥ Η ΕΡΗΝΙΩ.

  Γράφει η Αγγελική Συρρή-Στεφανίδου.   ……..    Τότε τη γνώρισα τη γιαγιά μου εγώ…  Πικραμένη, χαροκαμένη, ασθενική, μα πάντοτε γλυκιά, προκομμένη, πονετικιά και καλοσυνάτη, ν’ αγαπά όλο τον κόσμο και να ξοδεύει τα υπόλοιπα της ψυχής της στην ελεημοσύνη, την προσευχή και τη προσφορά. Μαζί της είχα την τύχη να απολαύσω επισκέψεις σε μοναστήρια, όπου αφού με κατάνυξη και μετάνοιες προσκυνούσαμε μία-μία τις εικόνες της εκκλησίας κι άκουγα λεπτομερώς τον βίο και το μαρτύριο του εκάστοτε αγίου και τα τροπάριά του, μετά εκείνη έπινε το καφεδάκι της με τη…

Περισσότερα

Καθαρή στον Παρθένη… Γράφει η Αγγελική Συρρή- Στεφανίδου.

  Να που ξημέρωνε κάποτε κι η Καθαρή Δευτέρα, η οποία έπρεπε, λέει, να ξεκινήσει με νηστεία και αποχή από κάθε διασκέδαση και γλέντι.  Μα… έλα που η παράδοση ήθελε να γίνεται μεγάλος σαματάς και πανηγύρι, ακριβώς για να παραχορτάσουμε πια χαρά, να καθαρίσουμε κι όσα απομεινάρια νοστιμιάς είχαν απομείνει στους τεντζερέδες και μπουχτισμένοι και κουρασμένοι να μπούμε στο πρόγραμμα της νηστείας και της προσευχής, χωρίς άλλες δικαιολογίες. Κατά το έθιμο, λοιπόν, την Καθαρή Δευτέρα έπιαναν οι γυναίκες κι έτριβαν τα τηγάνια και τα χαρανιά με στάχτη και σαπούνι για…

Περισσότερα

Λαογραφία-Παράδοση. Δεκέμβριος. Γράφει η Αγγελική Συρρή-Στεφανίδου.

  Ένα ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ εθίμων, εορτών. συνηθειών, συνταγών, προσωπογραφιών, διηγήσεων, φωτογραφιών και αναμνήσεων, το οποίο γυρίζει τους μεγάλους στα παιδικά και νεανικά τους χρόνια και περιγράφει στα παιδιά και τους νέους  τις εποχές που οι ΑΞΙΕΣ είχαν τον πρώτο λόγο στην καθημερινότητα  εκείνη που θα την έλεγε κανείς ΑΘΩΑ κι ας ήταν γεμάτη ΑΓΩΝΕΣ. ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ Ο ΑΡΧΟΝΤΙΚΟΣ Επί τέλους έφτασε… Πώς είναι σαν περιμένουμε να περάσει από το φτωχικό μας ένα πρόσωπο σεβάσμιο, σπουδαίο και διάσημο, φορτωμένο φήμη και προσόντα, σαν τον καθηγητή μας ας πούμε ή τον απόστρατο στρατηγό φίλο…

Περισσότερα

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΓΙΑ… (25/Νοεμβρίου: Παγκόσμια ημέρα  για την εξάλειψη της κατά των γυναικών βίας)

  Γράφει η Αγγελική Συρρή-Στεφανίδου. Άλλη μια συνήθεια του καιρού μας, περιττή , αφού ο καθένας ότι αγαπά το γιορτάζει κάθε μέρα, όσα μισεί τα αποστρέφεται καθημερινά, όλες τις αξίες  ξέρει πως πρέπει να τις τιμά και να τις εφαρμόζει αδιάλειπτα κι όλα εκείνα που εγκληματούν εις βάρος του και σε βάρος της κοινωνίας και των συνανθρώπων του τα γνωρίζει και οφείλει να τα αποφεύγει και να τα καταπολεμά. Βέβαια μια υπενθύμιση ή μια επί πλέον τιμή κακό δεν κάνει ποτέ κι έτσι, ας παραδεχθούμε πως μπροστά στα άλλα περιττά…

Περισσότερα

Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΠΑΡΑΛΙΑ… Γράφει η Αγγελική Συρρή-Στεφανίδου.

Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΠΑΡΑΛΙΑ… Άλλος μπαίνει, άλλος βγαίνει… Κάποιοι στα ρηχά, άλλοι ως το λαιμό μισοπνιγμένοι κι άλλοι κάνουν πως κολυμπούν βγάζοντας κραυγούλες απελπισίας …Λίγοι οι πρωταθλητές κι οι ναυαγοσώστες πιο πολλοί από τους κολυμβητές…Υποκρισία και στην παραλία…Δήθεν κολυμπούν για την υγειά τους οι γέροι αλλά, ξεροσταλιάζουν χαζεύοντας τα κωλομέρια των μπραζίλιαν και των στρινγς, όσα πάνε κι έρχονται παλλόμενα μπας και τους ρίξουν καμιά ματιά κι οι νεαροί αρσενικοί που, σαν καλογιαλισμένα άλογα κούρσας σφίγγουν τα τετραπάκ και τους τετρακέφλους τους ξεπαραβγαίνοντας και ζηλεύοντας ο ένας τη ρώμη…

Περισσότερα

Για τη γιορτή της μητέρας|| Αγγελική Συρρή-Στεφανίδου – Ήθελα να είσαι εδώ….

Γράφει η Τασσώ Γαΐλα. …«Σήμερα σε σκέπτομαι πολύ μαμά…Αγαπούσες τόσο την Άνοιξη…Λάτρευες τα λουλούδια…Ήθελα να ‘σαι εδώ να δεις τον κήπο μου που ξυπνά πολύχρωμος και ξιπασμένος…Ήθελα να είσαι εδώ …Γι αυτό ξαναδιαβάζω τα τραγούδια σου…». Αυτά  διάβασα  στην ανάρτηση της Αγγελικής Συρρή – Στεφανίδου στον λογαριασμό της στο facebook (Aggeliki Syrri Stefanidou), λόγια βγαλμένα από την ψυχή της που με συγκίνησαν βαθιά…. Η Αγγελική Συρρή- Στεφανίδου πασίγνωστη συγγραφέας μας τα έχει όλα. Αναγνώριση επαγγελματική, μια ευτυχισμένη οικογένεια με δυο κορούλες κι έναν εγγονό… Τα έχει όλα; Κι όμως όχι.…

Περισσότερα

Αγγελική Συρρή – Στεφανίδου: ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗ ΣΤΑΥΡΩΣΗ

Γράφει η Τασσώ Γαΐλα. Φιλοξενούμενη της στήλης ‘Ποίηση’ σήμερα η Αγγελική-Συρρή – Στεφανίδου η εξαίρετη συγγραφέας και ποιήτρια με ποίημα της από την βραβευμένη της ποιητική συλλογή ΚΟΡΜΟΡΑΝΟΙ ΙΙ. Τίτλος: ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗ ΣΤΑΥΡΩΣΗ. Γονατιστή θρηνώ μπρος στο σταυρό του μαρτυρίου Σου. Κλαίω για τη θυσία Σου μα και για τη δική μου. Τούτα τα φονικά καρφιά που Σε σπαράζουνε, φαρμακερά και τη δική μου σάρκα σκίζουν. ….. Πολύτιμα διαμάντια από δάκρυα, ατίμητα ρουμπίνια από αίμα, όμοια στολίσανε τ’ αγκάθινα στεφάνια μας. Κι όση αδικία σήκωσες Εσύ στου Γολγοθά Σου την…

Περισσότερα

ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΧΙΩΤΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ Αγγελική Συρρή – Στεφανίδου. Συγγραφέας & Ποιήτρια

Γράφει η Τασσώ Γαΐλα. Την Αγγελική Συρρή – Στεφανίδου υποθέτω δεν υπάρχει Χιώτης που να μην την γνωρίζει. Κι αυτό, μέσα από την πνευματική της δουλειά που την έχει καθιερώσει σαν μία από τις δημοφιλέστερες σύγχρονες γυναίκες λογοτέχνιδες. Αποτέλεσμα του γεγονότος αυτού η Αγγελική να είναι μία από τους ελάχιστους – δυστυχώς- σύγχρονους Χιώτες δημιουργούς με αναγνωσιμότητα εκτός Χίου. Αγγελική βγήκατε στα γράμματα εντυπωσιακά το 1981 με ποιητική συλλογή. Κορμοράνοι. Πέρασαν 10 χρόνια και το δεύτερο βιβλίο της εργογραφίας σας πάλι ποίηση το: Κορμοράνοι ΙΙ. Ποίηση. Γιατί το κατεστημένο προσπαθεί…

Περισσότερα

“Ανήμερα τα Χριστούγεννα…” γράφει η  λογοτέχνης Αγγελική Συρρή-Στεφανίδου

ΤΟ ΔΙΗΓΗΜΑ ΤΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΥ   (Απόσπασμα από το «Λες και ήταν χθες» εκδόσεις Λεξίτυπον 2014) ……………………………………………………………….     Μια φορά τον χρόνο, τη μέρα τον Χριστουγέννων, ούτε το βαπόρι λογάριαζε ο μπαμπάς μας, ούτε το καλό μεροκάματο κι ούτε άρρωστος ήταν αλλά δεν πήγαινε στη δουλειά κι έτσι ξυπνούσε μαζί μας πρωί-πρωί και πηγαίναμε στη λειτουργία οικογενειακώς για να μεταλάβουμε. Τότε ήταν η πραγματική σκόλη.  Έβαζε η μαμά μου το σιφόν φόρεμα, το κολιέ με τις πέρλες – φούσκες τις λέγανε τότε – κι από πάνω το καλό παλτό το αστρακάν.  Μας…

Περισσότερα