Τάσος Νικολόπουλος: Άτιτλο.

  Άτιτλο ποίημα του δημοφιλή ποιητή Τάσου Νικολόπουλου φιλοξενεί σήμερα η στήλη μας. Άτιτλο του Τάσου Νικολόπουλου. Τα βουνά, γυμνά και πέτρινα, ανάσα της γης, σιωπηλά φρουρούν το χρόνο, τα βήματα κρύβοντας βαθειά στις ρεματιές τους και τις χιονόκτιστες κορφές τους. Τα βήματα των ανθρώπων, πνιγμένα στο σκοτάδι, ίσως μονάχα κάποιες νύχτες λεπτές λωρίδες φεγγαρόφωτος να σημαδεύουν τα ταλαιπωρημένα πρόσωπα. Τα νησιά, ολόφωτα με τις λευκές ακτές τους γλάρους και τα ψάρια τους, τα απλωμένα δίχτυα αντίκρυ στον ήλιο, τις ελπίδες που φουσκώνουν απ’ τις φωνές των παλικαριών, τις άσπρες…

Περισσότερα

Κώστας Μαρδάς- ΜΗΤΡΙΚΟ (ΚΑΙ ) ΟΞΥ

Ο ποιητής Κώστας Μαρδάς δημοσίευσε το ποίημα ΜΗΤΡΙΚΟ (ΚΑΙ) ΟΞΥ με αφορφή το μνημόσυνο της μητέρας του Ελένης στις 3 Σεπτεμβρίου.   ΜΗΤΡΙΚΟ (ΚΑΙ ) ΟΞΥ * -Μάνα μου ! που το σώμα σου σταυροί και πανηγύρια * Μα που στο τέλος κόκκινα έβγαιναν τα λόγια απ΄ τα χριστοπρεπή σου χείλη Στις αλλόκοσμες ολονυχτίες εκρήξεων μέσα στο ηφαίστειο του παραλογισμού των φριχτών παθών της ταπεινωτικής αρρώστιας Σταλμένης – λένε οι θεολογούντες σοφιστές – από την Υπέρθεον Τριάδα – για να σε δοκιμάσει, φορτώνοντας σε σένα τα ειμαρμένα αμαρτήματα Αδάμ και…

Περισσότερα

Εις μνήμην του Λέσβιου ποιητή Γιώργου Λιάκου.(+28 Αυγούστου 1983). <…μιά τέτοιαν ώρα να βρεθώ, Λέσβος, κοντά σου πάλι…>

ΔΥΣΗ (του ΓΙΩΡΓΟΥ ΛΙΑΚΟΥ) Βαθειά στο πέλαγος χρυσή φωτιά χύθηκε η δύση κι άναψε φλόγες τα πανιά των καραβιών κι εδώ προς την ακρογιαλιά, που η νύχτα έχει αρχίσει, αστέρια πέφτουν απ’ τις άκρες των κουπιών. Μαύρες, μες στα μαβιά νερά, σκιές περνούν οι βάρκες από χαρά βαρειές και νιάτα και φωνές κι ενώ βουβαίνονται οι ψυχές και φλόγες είναι οι σάρκες, παίζουν, το κύμα κι ο έρωτας, στις αμμουδιές. Μιά τέτοιαν ώρα, που χτυπά και μέσα στων αψύχων τα σπλάχνα, κάτι, σαν ανθρώπινη καρδιά κι απ’ το κρασί το…

Περισσότερα

Αναστασία Κατσικογιάννη – Μπάστα ‘Γιά την Μυροβόλο Χίο’. Γράφει η Τασσώ Γαΐλα

  1821-2021: 200 Χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση.  Ένα ποίημα για την Χίο αφιερωμένο στην Επανάσταση του ’21 και τα γεγονότα εκείνων των ιερών – επαναστατικών για την Ελλάδα χρόνων συνέγγραψε η Χιώτισσα συγγραφέας και ποιήτρια Αναστασία Κατσικογιάννη – Μπάστα και σας το μεταφέρω. Τίτλος: ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΥΡΟΒΟΛΟ ΧΙΟ Έψαλλεν η θάλασσα και γεννήθηκε η Χίος με τις δαντέλες της, τ’ ακρογιάλια της, με κρυφές σπηλιές καλοκαμωμένες, από τον Ποσειδώνα για τις Νηρηίδες και τους Τρίτωνες, που σαλπίζουν και σηκώνεται τραγούδι δυνατό ,ονειρικό και κύματα ανταριασμένα. Χίος, το μοσχομυρισμένο νησί,…

Περισσότερα

Παρουσίαση βιβλίου: « Χιώτες στην Κωνσταντινούπολη»

  Ο Φιλοπρόοδος Όμιλος Βροντάδου και οι Εκδόσεις «άλφα πι» σας προσκαλούν στην παρουσίαση του βιβλίου της Αικατερίνης Μπεκιάρογλου-Εξαδακτύλου « Χιώτες στην Κωνσταντινούπολη» την Τρίτη 24 Αυγούστου 2021 και ώρα 7.30 το απόγευμα στο αίθριο των εγκαταστάσεων του Φ.Ο.Β. Για το βιβλίο θα μιλήσουν η Αθηνά Ζαχαρού-Λουτράρη, Δρ. Ιστορίας και Αρχαιολογίας και ο Ιωάννης Κολάκης, Κοινωνικός ανθρωπολόγος και ιστορικός. Αποσπάσματα διαβάζουν οι απόφοιτοι του Γεν. Λυκείου Βροντάδου Κλεοπάτρα Μ. Τσαμπλάκου και Σταμάτης Π. Στείρος Εισαγωγή και συντονισμός Πολύδωρος Στείρος, Εκπαιδευτικός, Πρόεδρος Φ.Ο.Β.    

Περισσότερα

Μόνικα-Λεμονιά Αβαγιάννη. Άτιτλο.

  Κοντά μας σήμερα η Ικαριώτισσα ποιήτρια Μόνικα-Λεμονιά Αβαγιάννη με ένα άτιτλο ποίημα της εμπνευσμένο από την πύρινη λαίλαπα που κατακαίει τη χώρα μας. Άτιτλο. Κλείνω τα μάτια Να μείνει η τελευταία ανάμνηση ανέπαφη. Ψυχής, αδύνατο, ο πόνος να σωπάσει. Πώς να σωπάσεις τα χρώματα στους ανθισμένους κήπους, Τη μυρωδιά, ρετσίνι πεύκο μου πώς να σε κλείσω φυλαχτό στο στήθος. Πώς του σπιτιού η επιδερμίδα εχάθηκε αφήνοντας ακάλυπτη των τζιτζικιών τη σκέπη. Πουλί κι εσύ πού θα μου ξαποσταίνεις τις νύχτες που θα καίει κάρβουνο το σκοτάδι. Τι να αντικρύσεις…

Περισσότερα

Αργυρώ Ψώρα – Θεοδωράτου. ΦΤΩΧΙΑ ΠΑΝΑΓΙΑ.

  Χίος, ένα εκκλησάκι της Παναγίας που καταρρέει και ας το γνωρίσουμε με 2 χαϊκού ποιήματα της ταλαντούχου ποιήτριας Αργυρώς Ψώρα-Θεοδωράτου.   Θραύσμα της μνήμης. συλλείτουργο εποχών τα βάσανά του. …………..   Φωνή σπασμένη μοιράζει το σώμα της σε γη κι ουρανό. ……………………………………………………… Με την παραδοσιακή Ιαπωνική γραφή 5-7-5 η ποιήτρια αποτυπώνει στα δύο αυτά στιχουργήματα της την ιστορία της εκκλησούλας λες και την αποτυπώνει σε καμβά. Είναι άξια επαίνου γιατί αυτής της ποιότητας χαϊκού δύσκολα συναντάμε στην τρέχουσα Ελληνική ποίηση . Για τους μη γνώστες, η εκκλησούλα αυτή βρίσκεται…

Περισσότερα

Κώστας Γραμματικόπουλος: Καρυάτιδες.

  Φιλοξενούμενος σήμερα στη στήλη ΠΟΙΗΣΗ ο γνωστός ποιητής και συγγραφέας Κώστας Γραμματικόπουλος αρκετά δημοφιλής στους μόνιμους αναγνώστες μας.   ΚΑΡΥΑΤΙΔΕΣ Ανάμεσα σε μυριάδες αστέρια εξι κόρες αγναντεύουν το άπειρο, λυγερόκορμες,απέριττες,σεμνές διαλαμπαδεύουν δια μέσου των αιώνων, οδύνη και κάλλος. Το δωρικό πέπλο πέφτει χυτό στα άγουρα στήθη σας οι πτυχές του χαϊδεύουν το λαγαρό κορμί σας, τα μαλλιά σας μακριά,γερμένα σαν στάχυα αποπνέουν ομορφιά και χάρη. Η αδελφή σας ολοφύρεται στα ξένα μα εσείς στωικά,αγέρωχα οραματίζεστε τον δρόμο της επιστροφής δίχως ένα δάκρυ,ένα στεναγμό. Εσείς χρυσομαλλούσες παρθένες της Λακωνίας απρόσκοπτες…

Περισσότερα

Ποίηση|| ΤΡΟΧΑΙΟ του Αλέκου Οικονόμου

  ΤΡΟΧΑΙΟ Ξεψύχησε στην άσφαλτο ο νέος, ο ασυνείδητος τον χτύπησε κι εχάθει, πως έτυχε και ήταν ο μοιραίος, και πίσω η ζωή δε θα ξανάρθει. Για πάντα η μανούλα θα τον κλαίει, με αναφιλητά με πόνο και με δάκρυ, επάνω από το μνήμα θα του λέει, γιατί να πάει στης ζωής την άκρη. Ο άτυχος πατέρας δε πιστεύει πως χάθηκε για πάντα το παιδί του, ποιο βότανο είναι κείνο που γιατρεύει και βελτιώνει τη φρικτή την ύπαρξή του. Ο αδερφός θρηνεί τον αδερφό του, γιατί η μοίρα εκείνον να…

Περισσότερα

Κώστας Αμπανούδης. ‘Στων χωραφιών…’.

    Φιλοξενούμενος σήμερα στην δημοφιλή στήλη της ποιήσεως ο Χιώτης ποιητής Κώστας Αμπανούδης με το ποίημα του ‘Στων χωραφιών…’. Στων χωραφιών… Και φέτος πάλι οι μυγδαλιές, άνθη συννέφια κι όνειρα ντύθηκαν και προβάλλουν καθώς άσπρα πλεούμενα στο επίφοβο ταξίδι το δίχως κάβους γυρισμού και άρμενα ακαίρια. ………………… Αχνόβαψε ήλιος μικρός τη θάλασσα μ’ελπίδες μ’ ακτίδες χειμωνιάτικες- αμφίβολες φωτιές κι ένα χαμόγελο παιδιών ρόδινο, αγνό και αμόλυντο, της πρώτης-πρώτης νιότης. ………………. Και φέτος πάλι οι μυγδαλιές καθώς καρδιές, λευκές καρδιές στων χωραφιών το φόντο ταξιδεύουν στο μεσιανό κατάρτι τους έχουν…

Περισσότερα