Τά βελούδινα του Βελούδη

Φιλοξενούμενη συγγραφέας η Αργυρώ Ζαννίκου-Ψώρα. Υπήρξε κάποια εποχή του περασμένου αιώνα, που οι άνθρωποι διασκέδαζαν, ακόμα και με την φτώχεια τους, τα παθήματα τους, ή τις κακοτυχίες τους. Η ειλικρίνια τους, δεν γνώριζε ενδοιασμούς και υστετορουλίες. «Αγνοί και καθαροί τη καρδία», ομολογούσαν σε γνωστούς και φίλους , κάθε καλό ή κακό που τους συνέβαινε. Έτσι όχι μόνο μοιραζόταν το πρόβλημα τους και ανακουφίζονταν, γιατί «ο πόνος μοιρασμένος, στα μισά χωρισμένος», λέει ο λαός, αλλά άκουγαν και μία δεύτερη γνώμη, από αυτούς που πίστευαν πως τους αγαπούν και συμπάσχουν μαζί τους.…

Περισσότερα

«Τα εύθυμα της βεγγέρας» – Διηγήματα της Αργυρώς Ζαννίκου – Ψώρρα

Όταν συναντήθηκα με «Τα εύθυμα της βεγγέρας», έτσι όπως αρχικά τα είχα ονομάσει εγώ, ένα φως λες και “άναψε” μέσα μου. Συνειδητοποίησα αυτό που ζητούσα: λίγο γέλιο, λίγη χαρά, ένα χαμόγελο, όπως ζητά ο κάθε άνθρωπος σήμερα. Ο Σαίξπηρ έλεγε «Το χαμόγελο είναι η μουσική της ζωής, η λιακάδα μέσα στο σπίτι». Έχουμε τόση ανάγκη όλοι μας, από ένα θερμό και ειλικρινές χαμόγελο, σ’ αυτήν την υλόφρονα εποχή που ζούμε. Αυτό σκέφτηκα εκείνη τη στιγμή και προχώρησα. Αυτά που ακολουθούν είναι κομμάτια μέσα από το θησαυροφυλάκιο των αναμνήσεων του ημερολογίου…

Περισσότερα