Ετικέτα: Του Κ. Α. Ναυπλιώτη

Κάποτε είχα ακούσει έναν ηλικιωμένο αγρότη να λέει: Μη βγάζεις όλες τις πέτρες από το χωράφι, γιατί οι πέτρες είναι τα κόκκαλα τής ηγής! (της γης). Αυτό λοιπόν μου κίνησε την περιέργεια και αναρωτήθηκα, μα έχει η Γη κόκκαλα; Παράλληλα έγινε και η αιτία να στοχαστώ και συνειρμικά να σκεφτώ· άμα η Γη έχει κόκκαλα «πρέπει» να έχει και έντερα! Η έρευνα λοιπόν θα μας δείξει, πως όντως έχει! Διαβάζοντας τον φαρμακολόγο Διοσκουρίδη (Περί ὕλης  ἰατρικής, Δ.67) βλέπουμε πως αυτά είναι τα σκουλήκια, που είναι κρυμμένα μέσα στη Γη. Κυρίαρχο …

Περισσότερα

Είναι γνωστό  πως φέτος γιορτάζουμε τα 200 χρόνια από την έναρξη της ελληνικής επανάστασης το 1821. Ας τιμήσουμε με τα λίγα αυτά λόγια τους ήρωες της μεγάλης εθνεγερσίας των ελλήνων κατά του Τουρκικού ζυγού, αλλά και ενάντια στο κλίμα της εποχής. Να αρχίσομε λέγοντας πως, η «ελευθερία» για την οποία έχυσαν το αίμα τους οι πρόγονοί μας, είναι ένα αγαθό που δύσκολα το ανακτά ένας λαός όταν το χάνει, αλλά ακόμη δυσκολότερα το διατηρεί, αφού το κατακτήσει. Αυτό ακριβώς μας το λέει ο Δημοσθένης με την έκφραση: «Τό φυλάξαι τ’…

Περισσότερα

  Του Κ. Α. Ναυπλιώτη Η Τέχνη του γράφειν δεν πρέπει να εξετάζεται μόνον από την πλευρά τής καλλιέπειας, αλλά να διαβεβαιώνει για τις συνέπειες που αυτή μπορεί να προκαλέσει. Αλλοιώς η γλώσσα της γραφής (και όχι μόνο) οδηγεί στην “αποσκελέτωση” της γλώσσας (κάθε γλώσσας) και τη μετατροπή της σε ακατανόητο τραύλισμα με ελάχιστη ακόμα και μηδενική επικοινωνιακή χροιά, επειδή ακριβώς απευθύνεται σε λίγους ανθρώπους.  Όμως ακόμη – και αν αυτό συμβαίνει – αυτή εξακολουθεί να είναι τέχνη‧ και μάλιστα σε περιόδους ανόδου τής πνευματικής στάθμης ενός λαού. Αυτό μας…

Περισσότερα

  Είναι γνωστό πως το θέμα των ημερών εντοπίζεται κοντά στο θεατρικό σανίδι και ενδιαφέρει όχι μόνο τους “θεατράνθρωπους” αλλά και όσους όχι μόνο αγαπούν, μαθαίνουν, αλλά και ικανοποιούνται  από την τέχνη και τον λόγο των συντελεστών. Αρχίζοντας όμως από την αρχαιότητα πρέπει να γνωρίζουμε πως από τότε άρχισε να υπάρχει ένας νεωτερισμός (στο θέατρο) μεγάλος και περίεργος για τον άνθρωπο τον ίδιο, ο οποίος στην ουσία πρέπει να παριστάνει έναν άλλο άνθρωπο όχι να τον μιμείται… αλλά να τον ζη. Μην ξεχνάμε πως ουσιαστικά αυτό είναι αντικείμενο τέχνης. Το…

Περισσότερα

  Του Κ. Α. Ναυπλιώτη Μόλις έμαθα μέσω των Δελτίων Ειδήσεων την “πρόταση του πρωθυπουργού” προς την “Ευρωπαϊκή Επιτροπή” για το “Πιστοποιητικό Υγείας” που θα πρέπει να έχει όποιος θέλει να ταξιδέψει τουλάχιστον στις χώρες τής Ε.Ε, σκέφτηκα πως “κάτι δεν πάει καλά” και υπέθεσα πως ο προτείνων χρησιμοποιήθηκε ως “λαγός” της Ένωσης. Όμως έκανα λάθος(!) γιατί αποδείχτηκε πως η “πρόταση” αυτή είναι πρωτοβουλία τού  πρωθυπουργού. Αυτό επιβεβαιώνεται από την προειδοποίηση τού ΠΟΥ (Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας) για τις καταστροφικές επιπτώσεις που θα υπάρξουν αν εφαρμοστεί η πρόταση αυτή του Έλληνα…

Περισσότερα

  Του Κ. Α. Ναυπλιώτη Οι περισσότεροι θα θυμόμαστε από τα μαθητικά μας ακόμα χρόνια τον “Μύθο του Σισύφου” του Καμύ, που ουσιαστικά μάς λέει πως: ό,τι κι αν κάνει ο άνθρωπος στη ζωή του, δεν έχει απολύτως κανένα σκοπό. Γιατί ο άνθρωπος “παλινδρομεί” μεταξύ έλλειψης τού σκοπού και της ανθρώπινης μοίρας, πράγμα που προκαλεί αφόρητο άγχος μεταφυσικής υφής. Ωστόσο η μεγάλη κρίση τής εποχής μας είναι, η έλλειψη επικοινωνίας, η συμβατικότητα και εν τέλει η αποξένωση. Είναι φανερό πως η σύγχρονη καταναλωτική κοινωνία δεν εξαλείφει το αίσθημα της μοναξιάς,…

Περισσότερα

Με τη σημερινή αναφορά  δεν θα ασχοληθώ με τη διαφορά που υπάρχει μεταξύ εργασίας και δουλειάς∙ εξ άλλου αυτό το έχω κάνει σε προηγούμενο χρόνο…. Στο θέμα απλά να συμπληρώσω πως η εργασία υπάρχει ως στοιχείο της καθημερινής ζωής από την εποχή του Ομήρου και του Ησιόδου από τον οποίο παίρνουμε και την οδηγία – εκτίμηση: «Έργον δ’ ουδέν όνειδος, αεργίη δε τ’ όνειδος» (Έργ. Ημ. 311). Αν και η ομηρική κοινωνία ήταν ταξική και αριστοκρατική στην οποία κυρίαρχο στοιχείο ήταν η εκμετάλλευση, ουσιαστικά δεν υπήρχε ο κάθετος διαχωρισμός των…

Περισσότερα