Αγριολούλουδο αυτοφυές και πανέμορφο της Εληνικής χλωρίδας, το Pancratium maritimum (Παγκράτιο το παράλιο),-κρινάκι της άμμου-, προστατεύεται από το Συμβούλιο της Ευρώπης αλλά παρόλα αυτά κινδυνεύει με εξαφάνιση..
Ένα ταπεινό πανέμορφο λουλούδι συναντάς τώρα το καλοκαίρι σε αφθονία στις παραλίες της χώρας μας και είναι το μυθικό κρινάκι της άμμου που εντυπωσιάζει για τον τόπο που επιλέγει να φυτρώνει (παραλίες) και την εποχή της ανθοφορίας του (Αύγουστο), η δε επιστημονική ονομασία του είναι Pancratium maritimum (Παγκράτιο το παράλιο) από το ελληνικό Pancratium- παν + κραταιός, για την υποτιθέμενη φαρμακευτική δύναμη του φυτού (Pandocrator)- παντοδύναμο και το λατινικό όνομα Maritimum που σημαίνει “από τη θάλασσα ” . Ασφόδελος της Θάλασσας, θαλασσόκρινος, κρίνος της άμμου, κρινάκι της Παναγίας, κρινάκι του Αγίου Νικολάου και Νάρκισσος της θάλασσας μερικές από τις κοινές-λαϊκές ονομασίες του.
Κρινάκια της Παναγίας λοιπόν, γιατί ενώ ξεκινούν να ανθοφορούν τον Ιούλιο , τον Αύγουστο τον ‘μήνα της Παναγίας’ φτάνουν στο υψηλότερο σημείο άνθισης κι είναι τότε πού το άρωμα τους γίνετε πολύ έντονο.Η ανθοφορία τους λήγει στα μέσα Σεπτέμβρη μαζί με τα μελτέμια…
Σπάνιο λουλούδι της χλωρίδας μας προστατευμένο από το Συμβούλιο της Ευρώπης το κρινάκι της άμμου ,βγάζει τα φύλλα του το χειμώνα τα οποία το καλοκαίρι ξεραίνονται σαν να καίγονται από την καυτή άμμο. Τότε πετάγονται κάτασπρα τα άνθη του τεράστια, συμμετρικά κι αρωματικά που ανοίγουν αργά το απόγευμα προς το βράδυ για να φθάσουν στο ζενίθ του ανοίγματος τη νύχτα και το άρωμα τους γίνετε αντιληπτό από πολύ μακριά.
Από την Ελληνική μυθολογία.
Ο μύθος λέει ότι ο «Κρίνος της θάλασσας» γεννήθηκε από το γάλα της Ήρας, της γυναίκας του Δία, που είχε βρει τον μικρό Ηρακλή. Η θεά αποφάσισε να τον πάρει μαζί της και να τον θηλάσει. Αλλά όταν το μωρό προσκόλλησε στο στήθος, το έκανε με τόσο έντονο τρόπο που η θεά, ανίκανη να αντέξει τον πόνο τραβήχτηκε, πέταξε κάτω το μωρό και το γάλα της εκτινάχθηκε στους ουρανούς σχηματίζοντας τον Γαλαξία ενώ οτι έπεσε στο έδαφος δημιούργησε τους κρίνους της θάλασσας …
Από την Ορθόδοξη Χριστιανική παράδοση.
Ανατολικά της Πάτμου, στα Δωδεκάνησα, υπάρχει το άγονο νησάκι των Λειψών. Εκεί βρίσκεται ο ναός της «Παναγίας του Χάρου». Ονομάστηκε έτσι γιατί στην εικόνα η Παναγία κρατάει στα χέρια Της τον Μονογενή Υιόν Της πάνω στο Σταυρό απλωμένο και καθηγιασμένο, με το «Χάρο» να του έχει πάρει τη ζωή. Γι’ αυτό και λέγεται «Παναγία του Χάρου».
Η ιστορία με τους κρίνους και την εικόνα της Παναγίας έχει ως εξής:
Όταν τα Δωδεκάνησα βρίσκονταν υπό Ιταλική κατοχή, τον Απρίλη του 1943 κάποια κοπέλα έκοψε άσπρους κρίνους και τους έβαλε επάνω σ’ αυτήν την εικόνα. Oι κρίνοι μετά από λίγες ημέρες ξεράθηκαν. Πέρασαν εβδομάδες, μήνες. Oι ξεροί κρίνοι κατά τρόπο θαυμαστό άρχιζαν κάπου -κάπου να βγάζουν μπουμπούκια. Ιδίως τον Ιούλιο. Στις 23 Αυγούστου, ημέρα εορτής του Ναού, στα Εννιάμερα, άνοιξαν σαν τέλειοι κρίνοι. Και αυτοί του Αυγούστου ήσαν κατά πάντα όμοιοι μ’ εκείνους του Απριλίου. Από τότε, από το 1943, το θαύμα επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο. Ακόμη ένα από τα θαύματα της Παναγίας και της Ορθοδοξίας μας. (Από: ekklisiaonline.gr).
Το πανέμορφο κρινάκι της άμμου παρόλο που προστατεύεται από το Συμβούλιο της Ευρώπης κινδυνεύει με εξαφάνιση.. Ξερίζωμα, πάτημα επάνω του και ρόδες αυτοκινήτων που παρκάρουν στην άμμο για τα θαλασσινά μπάνια.Να το προσέχουμε όταν επισκεπτόμαστε τις παραλίες.
Για την diafaneia.eu
Τασσώ Γαΐλα.
Αρθρογράφος-Ερευνήτρια.
